Οι σημερινές παγκόσμιες ειδησεογραφικές επικεφαλίδες θα ξεχαστούν γρήγορα καθώς προχωράμε σε άλλες ψυχαγωγικές εκδηλώσεις, πρωταθλήματα ή πολιτικά γεγονότα. Το αποκορύφωμα της μίας ημέρας ξεχνιέται γρήγορα την επόμενη. Στο προηγούμενο άρθρο μας είδαμε ότι αυτό ίσχυε στην αρχαία εποχή του Αβραάμ. Τα σημαντικά επιτεύγματα που τράβηξαν την προσοχή των ανθρώπων πριν από 4000 χρόνια έχουν πλέον ξεχαστεί. Όμως, μια υπόσχεση ψιθυρισμένη σε ένα άτομο, αν και παραβλέφθηκε τότε από τον κόσμο, αναπτύσσεται και εξακολουθεί να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας. Η υπόσχεση που δόθηκε στον Αβραάμ πριν από 4000 χρόνια έχει εκπληρωθεί. Ίσως ο Θεός να υπάρχει και να εργάζεται στον κόσμο.
Το παράπονο του Αβραάμ
Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που ο Θεός εξέφρασε την Υπόσχεση που καταγράφεται στη Γένεση 12. Υπάκουος, ο Αβραάμ είχε μετακομίσει στη Χαναάν (τη Γη της Επαγγελίας), σε αυτό που σήμερα είναι το Ισραήλ. Όμως η γέννηση του υποσχεμένου γιου δεν πραγματοποιήθηκε. Έτσι ο Αβραάμ άρχισε να ανησυχεί.
Κατόπιν αυτών των γεγονότων, ο Κύριος μίλησε στον Αβραάμ σε όραμα, λέγοντάς του:
“Μη φοβάσαι, Αβραάμ· εγώ είμαι η ασπίδα σου και η πολυτιμότατη ανταμοιβή σου.”
Ο Αβραάμ ρώτησε:
“Κύριε Θεέ, τι θα μου δώσεις, αφού παραμένω άτεκνος και ο υπηρέτης μου Ελιέζερ από τη Δαμασκό θα κληρονομήσει την περιουσία μου;”
Και πρόσθεσε:
“Δεν μου έδωσες σπέρμα· έτσι ο υπηρέτης μου θα γίνει κληρονόμος μου.”
(Γένεσις 15:1-3)
Η Υπόσχεση του Θεού
Ο Αβραάμ κατασκήνωνε στη Γη, περιμένοντας την αρχή του «Μεγάλου Έθνους» που του είχε υποσχεθεί ο Θεός. Όμως τίποτα δεν είχε συμβεί ακόμα. Ήταν πλέον περίπου 85 ετών (είχαν περάσει δέκα χρόνια από τότε που μετακόμισε). Παραπονέθηκε στον Θεό, λέγοντάς Του ότι δεν τηρούσε την Υπόσχεσή Του. Η συνομιλία τους συνεχίστηκε:
Τότε ήρθε σε αυτόν ο λόγος του Κυρίου:
«Αυτός ο άνθρωπος δεν θα είναι ο κληρονόμος σου, αλλά ένας γιος που θα προέλθει από το ίδιο σου το σώμα· αυτός θα είναι ο κληρονόμος σου.»
Τον έβγαλε έξω και του είπε:
«Κοίταξε ψηλά στον ουρανό και μέτρα τα άστρα —αν βέβαια μπορείς να τα μετρήσεις.»
Και του είπε:
«Έτσι θα είναι οι απόγονοί σου.»
(Γένεση 15:4–5)
Με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός διεύρυνε την αρχική Του Υπόσχεση, δηλώνοντας πως ο Αβραάμ θα αποκτούσε έναν γιο, από τον οποίο θα προερχόταν ένας λαός τόσο πολυάριθμος όσο τα άστρα του ουρανού.
Bowles, John , PD-US-έληξε , μέσω του Wikimedia Commons
Απάντηση του Αβραάμ: Αιώνια Επίδραση
Ακολουθεί μια πρόταση που η ίδια η Βίβλος αναγνωρίζει ως μία από τις πιο σημαντικές σε ολόκληρο το περιεχόμενό της. Μας βοηθά να κατανοήσουμε την ουσία της Γραφής και φανερώνει την καρδιά του Θεού. Η πρόταση λέει:
«Και πίστεψε ο Άβραμ στον Κύριο· και ο Κύριος το λογάριασε σ’ αυτόν ως δικαιοσύνη.»
(Γένεση 15:6)
Γίνεται πιο εύκολο να την κατανοήσουμε αν αντικαταστήσουμε τις αντωνυμίες με τα ονόματα:
«Ο Άβραμ πίστεψε στον Κύριο· και ο Κύριος το λογάριασε στον Άβραμ ως δικαιοσύνη.»
(Γένεση 15:6)
Πρόκειται για μια σύντομη, απλή πρόταση και όμως εξαιρετικά σημαντική.
Γιατί;
Επειδή σε αυτή τη μικρή πρόταση, ο Αβραάμ αποκτά «δικαιοσύνη».
Και αυτή είναι η μία και μοναδική ιδιότητα που χρειαζόμαστε για να σταθούμε σωστά ενώπιον του Θεού.
Ανασκόπηση του προβλήματός μας: Διαφθορά
Από την οπτική γωνία του Θεού, παρόλο που μας δημιούργησε «κατ’ εικόνα Θεού», κάτι συνέβη που μας διέφθειρε. Η Βίβλος λέει:
«Ο Κύριος έσκυψε από τον ουρανό για να δει τους ανθρώπους: υπάρχει άραγε κάποιος που να έχει σύνεση, που να αναζητά τον Θεό; Όλοι απομακρύνθηκαν, όλοι μαζί διαφθάρηκαν· δεν υπάρχει κανένας που να πράττει το καλό ούτε ένας.»
(Ψαλμός 14:2–3)
Η διαφθορά μας, έχει ως αποτέλεσμα να μην πράττουμε το καλό, οδηγώντας σε κενότητα και θάνατο.
(Αν αμφιβάλλετε, ρίξτε μια ματιά στους τίτλους των παγκόσμιων ειδήσεων και δείτε τι έχουν κάνει οι άνθρωποι τις τελευταίες 24 ώρες.)
Το αποτέλεσμα είναι ότι βρισκόμαστε χωρισμένοι από έναν Δίκαιο Θεό, επειδή μας λείπει η δικαιοσύνη.
Η διαφθορά μας απωθεί τον Θεό με τον ίδιο τρόπο που εμείς θα αποφεύγαμε το σώμα ενός νεκρού αρουραίου δεν θα θέλαμε καν να το πλησιάσουμε.
Έτσι, επαληθεύονται τα λόγια του προφήτη Ησαΐα:
«Όλοι γίναμε σαν κάτι ακάθαρτο, και όλες οι πράξεις της δικαιοσύνης μας είναι σαν ρυπαρό ένδυμα· μαραθήκαμε όλοι σαν το φύλλο, και οι ανομίες μας μάς παρέσυραν σαν άνεμος.»
(Ησαΐας 64:6)
Αβραάμ και Δικαιοσύνη
Αλλά εδώ, στη συνομιλία μεταξύ του Αβραάμ και του Θεού, βλέπουμε τον Θεό να δηλώνει ότι ο Αβραάμ απέκτησε «δικαιοσύνη» το είδος της δικαιοσύνης που ο Θεός αποδέχεται. Κι αυτό, παρόλο που ο Αβραάμ δεν ήταν αναμάρτητος.
Τι «έκανε» λοιπόν ο Αβραάμ για να αποκτήσει αυτή τη δικαιοσύνη; Το κείμενο λέει απλώς ότι ο Αβραάμ πίστεψε.
Αυτό ήταν όλο;
Εμείς προσπαθούμε να κερδίσουμε τη δικαιοσύνη κάνοντας τόσα πράγματα, αλλά αυτός ο άνθρωπος ο Αβραάμ την απέκτησε απλώς με το να πιστέψει.
Αλλά τι σημαίνει να πιστεύεις πραγματικά;
Και τι σχέση έχει αυτό με τη δική σου και τη δική μου δικαιοσύνη;
Θα το εξετάσουμε στη συνέχεια.