Η γέννηση του Ισαάκ είναι ένα από τα πιο αναμενόμενα και πολυαναμενόμενα γεγονότα στη Βίβλο. Ο Θεός υποσχέθηκε στον Αβραάμ, τότε 75 ετών, ένα «μεγάλο έθνος» στη Γένεση 12. Υπακούοντας στην υπόσχεση του Θεού, ο Αβραάμ έφυγε από τη Μεσοποταμία για τη Χαναάν, τη Γη της Επαγγελίας, φτάνοντας λίγους μήνες αργότερα.
Αλλά πριν ο Αβραάμ μπορέσει να γίνει πατέρας «ενός μεγάλου έθνους», χρειαζόταν έναν γιο – όμως ο υποσχεμένος γιος δεν είχε φτάσει. Ο Αβραάμ περίμενε 10 χρόνια χωρίς να αποκτήσει γιο ή κληρονόμο . Ωστόσο, ο Θεός τον καθησύχασε με έναν δεσμευτικό όρκο. Εμπιστευόμενος τον Θεό, ο Αβραάμ «πιστώθηκε» δικαιοσύνη . Ο Αβραάμ απέκτησε τον Ισμαήλ ως γιο, μέσω μιας διευθέτησης που έμοιαζε με αναπληρωτή, αλλά ο Θεός δήλωσε ότι ο Ισμαήλ δεν ήταν αυτός ο υποσχεμένος γιος.
Τα χρόνια περνούσαν καθώς ο Αβραάμ και η Σάρα συνέχιζαν να περιμένουν, με τις προοπτικές να αποκτήσουν παιδί να εξασθενούν όσο μεγάλωναν. Η ελπίδα φαινόταν χαμένη μέχρι που ο Αβραάμ είχε μια μοναδική συνάντηση στην ηλικία των ενενήντα εννέα ετών.
Ο Κύριος εμφανίζεται στον Αβραάμ
‘KAI ο Kύριος φάνηκε σ’ αυτόν στις βελανιδιές Mαμβρή, ενώ καθόταν στην είσοδο της σκηνής στον καύσωνα της ημέρας. Kαι σηκώνοντας τα μάτια του, είδε· και ξάφνου, τρεις άνδρες όρθιοι μπροστά του· και μόλις τούς είδε, έσπευσε σε προϋπάντησή τους από την είσοδο της σκηνής, και προσκύνησε μέχρι το έδαφος· και είπε: Kύριέ μου, αν βρήκα χάρη στα μάτια σου, μη προσπεράσεις, παρακαλώ, τον δούλο σου· ας φερθεί, παρακαλώ, λίγο νερό, και πλύντε τα πόδια σας, και αναπαυθείτε κάτω από το δέντρο· και εγώ θα φέρω λίγο ψωμί, και στηρίξτε την καρδιά σας· έπειτα, θα προχωρήσετε· επειδή, γι’ αυτό περάσατε από τον δούλο σας. Kαι εκείνοι είπαν: Kάνε έτσι, καθώς είπες. Kαι ο Aβραάμ έσπευσε στη σκηνή στη Σάρρα, και είπε: Bιάσου, ζύμωσε τρία μέτρα σιμιγδάλι, και κάνε ψωμιά στη στάχτη. Kαι ο Aβραάμ έτρεξε στα βόδια, και πήρε ένα μοσχάρι απαλό και καλό, και το έδωσε στον δούλο· και εκείνος έσπευσε να το ετοιμάσει· έπειτα, πήρε βούτυρο και γάλα, και το μοσχάρι, που ετοίμασε, και τα έβαλε μπροστά τους· και αυτός στεκόταν κοντά τους κάτω από το δέντρο· και αυτοί έφαγαν.’
ΓΕΝΕΣΙΣ 18:1-8
.jpg){kind=link}
Η υπόσχεση του Θεού για έναν γιο
‘Kαι του είπαν: Πού είναι η γυναίκα σου η Σάρρα; Kαι εκείνος είπε: Nα, μέσα στη σκηνή. Kαι είπε: Θα επιστρέψω σε σένα εξάπαντος κατά την ίδια αυτή εποχή τού χρόνου· και δες, η γυναίκα σου η Σάρρα θα έχει έναν γιο. Kαι η Σάρρα άκουσε στην είσοδο της σκηνής, που ήταν πίσω απ’ αυτόν. Kαι ο Aβραάμ και η Σάρρα ήσαν γέροντες, προχωρημένοι σε ηλικία· στη Σάρρα είχαν σταματήσει να γίνονται τα γυναικεία. Kαι η Σάρρα γέλασε από μέσα της, λέγοντας: Aφού γέρασα θα γίνει σε μένα ηδονή; Kαι ο κύριός μου είναι γέροντας. Kαι είπε ο Kύριος στον Aβραάμ: Γιατί γέλασε η Σάρρα, λέγοντας: Aφού εγώ γέρασα, πραγματικά θα γεννήσω; Eίναι τίποτε αδύνατο στον Kύριο; Στον ορισμένο καιρό θα επιστρέψω σε σένα, κατά την ίδια αυτή εποχή τού χρόνου, και η Σάρρα θα έχει έναν γιο. Tότε, η Σάρρα αρνήθηκε, λέγοντας: Δεν γέλασα· επειδή, φοβήθηκε. Kαι εκείνος είπε: Όχι, αλλά γέλασες.’
ΓΕΝΕΣΙΣ 18:9-15
Μπορούμε να κατηγορήσουμε τη Σάρα που γελάει; Το να κάνεις παιδί όταν ο πατέρας είναι 99 και η μητέρα 90 είναι εντελώς αδύνατο. Θα γελούσαμε κι εμείς.
Η Γέννηση του Ισαάκ
Παρόλα αυτά, την επόμενη χρονιά διαπιστώνουμε ότι:
‘KAI ο Kύριος επισκέφθηκε τη Σάρρα, καθώς είχε πει· και ο Kύριος έκανε στη Σάρρα καθώς είχε μιλήσει. Kαι η Σάρρα συνέλαβε, και γέννησε στον Aβραάμ έναν γιο στα γηρατειά του· κατά την εποχή, που του είχε πει ο Θεός. Kαι ο Aβραάμ αποκάλεσε το όνομα αυτού τού γιου, που γεννήθηκε σ’ αυτόν, τον οποίο η Σάρρα γέννησε σ’ αυτόν, Iσαάκ. Kαι ο Aβραάμ έκανε περιτομή στον γιο του τον Iσαάκ την όγδοη ημέρα, καθώς τον είχε προστάξει ο Θεός. Kαι ο Aβραάμ ήταν 100 χρόνων, όταν γεννήθηκε σ’ αυτόν ο γιος του ο Iσαάκ. Kαι η Σάρρα είπε: O Θεός με έκανε να γελάω· όποιος ακούσει, θα γελάει μαζί μου. Kαι είπε: Ποιος θα έλεγε στον Aβραάμ, ότι η Σάρρα θα θήλαζε παιδιά; Eπειδή, γέννησα έναν γιο στα γηρατειά μου.’
ΓΕΝΕΣΙΣ 21:1-7
Τελικά, ο Αβραάμ και η Σάρα είχαν πλέον τον γιο της υπόσχεσης – τον Ισαάκ. Τα όνειρά τους αναζωπυρώθηκαν. Παρόλα αυτά, η συνολική αφήγηση έθεσε ένα σημαντικό ερώτημα.
Γιατί η αναβλητική αναμονή για τη γέννηση του Ισαάκ;
Γιατί ο Θεός περιμένει 25 χρόνια (Γένεση 21) για να φέρει την υποσχεμένη γέννηση του Ισαάκ (Γένεση 12); Αν ο Θεός έχει τη δύναμη να κάνει οτιδήποτε σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή, γιατί να μην φέρει τον Ισαάκ αμέσως; Δεν θα έδειχνε αυτό καλύτερα τη δύναμή Του; Ή μήπως υπήρχε κάποια ιδιαίτερη προνοητικότητα στον έμμεσο τρόπο που ενεργεί ο Θεός;
Από τα μεταγενέστερα αποτελέσματα μπορούμε να συμπεράνουμε διάφορους λόγους για την αναμονή.
Καταρχάς, ο Αβραάμ έμαθε πολύτιμα μαθήματα για την εμπιστοσύνη στον Θεό κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς αναμονής. Με αυτόν τον τρόπο, έγινε παράδειγμα για όλους τους ανθρώπους που επιθυμούν να εμπιστευτούν τον Θεό. Όσοι θέλουν να γνωρίσουν τον Θεό πρέπει να ακολουθήσουν το μονοπάτι του Αβραάμ.
Δεύτερον, αντί να μειώνει τη δύναμη του Θεού, η αφήγηση την μεγεθύνει. Είναι ίσως αξιοσημείωτο, αλλά όχι θαυματουργό, για ένα ζευγάρι μέσης ηλικίας να αποκτήσει παιδί. Απίστευτα γεγονότα συμβαίνουν φυσικά. Αν ο Αβραάμ και η Σάρα είχαν αποκτήσει τον Ισαάκ νωρίς, θα μπορούσαμε να ερμηνεύσουμε την αφήγηση με αυτόν τον τρόπο. Ωστόσο, ένα ζευγάρι που αποκτά παιδί στην ηλικία των 100 ετών είναι είτε μια κατασκευασμένη ιστορία είτε θαυματουργό. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση ή μέση λύση. Είτε τα γεγονότα της γέννησης του Ισαάκ δεν συνέβησαν όπως καταγράφονται είτε υπήρξε θαύμα. Αν είναι θαυματουργό, τότε ολόκληρο το έργο, γνωστό ως Ισραήλ, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, βασίζεται στα θεμέλια της θαυματουργής δύναμης του Θεού και των απολύτως αξιόπιστων υποσχέσεών Του. Με τη γέννηση του Ισαάκ, όλοι οι Εβραίοι στην ιστορία βασίζονται σε ένα θαύμα. Και αν το θεμέλιο είναι θαυματουργό, τότε και η δομή που βασίζεται σε αυτό.
Η θαυματουργή γέννηση του Ισαάκ σε σύγκριση με τη θαυματουργή γέννηση του Ιησού
Για να κατανοήσουμε τον τρίτο λόγο για την καθυστερημένη γέννηση του Ισαάκ, πρέπει να αναγνωρίσουμε ένα αξιοσημείωτο μοτίβο. Σκεφτείτε ότι ο Αβραάμ είχε μόνο έναν άλλο απόγονο με μια εξίσου υποσχεμένη, αναμενόμενη και θαυματουργή γέννηση – τον Ιησού από τη Ναζαρέτ.
Για τους προηγούμενους αιώνες, διάφοροι προφήτες με διάφορους τρόπους είχαν υποσχεθεί στο όνομα του Θεού ότι ο Μεσσίας θα ερχόταν. Τα Ευαγγέλια παρουσιάζουν στη συνέχεια τον Ιησού ως αυτόν τον υποσχεμένο Μεσσία. Η γέννησή Του από μια παρθένα είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο, θαυματουργή από τη γέννηση του Ισαάκ. Ακριβώς όπως και με την αφήγηση της γέννησης του Ισαάκ, μπορούμε να ερμηνεύσουμε την παρθενική γέννηση του Ιησού μόνο ως κατασκευασμένη ιστορία ή ως θαυματουργή . Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση, καμία μέση λύση. Μια μικρή σκέψη φέρνει ξεκάθαρα στο προσκήνιο αυτή τη συμμετρία μεταξύ των γεννήσεων του Ιησού και του Ισαάκ.
Ο Ιησούς ως το Αρχέτυπο του Ισραήλ
Ακολουθεί ένα από μια σειρά περιπτώσεων που σκιαγραφεί ένα συνολικό πορτρέτο του Ιησού ως το αρχέτυπο του Ισραήλ. Ως αρχέτυπο, αντιπροσωπεύει, εκπληρώνει και είναι η εκπλήρωση των σκοπών του Θεού που ειπώθηκαν για πρώτη φορά στον Αβραάμ πριν από 4000 χρόνια. Για να είναι αρχέτυπο, η γέννηση του Ιησού έπρεπε να είναι σύμφωνη με αυτή του Ισαάκ, του πρώτου του έθνους. Διαφορετικά, ο ισχυρισμός του Ιησού ότι είναι ο Ισραήλ αποδεικνύεται ψευδής εξαρχής. Αλλά επειδή η θαυματουργή φύση των δύο γεννήσεών τους συμπίπτει, τότε ο ισχυρισμός του Ιησού ότι είναι ο Ισραήλ παραμένει άθικτος και, τουλάχιστον, ένα ανοιχτό ερώτημα που αξίζει να διερευνηθεί.
Συγκρίνοντας τις γεννήσεις τους από αυτή την ιστορική οπτική γωνία, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η γέννηση του Ισαάκ προέβλεψε τη γέννηση του Ιησού, ο οποίος ήρθε πολύ αργότερα. Ο συντονισμός γεγονότων με τέτοια διορατικότητα, που εκτείνεται σε μια τεράστια χρονική περίοδο στην ανθρώπινη ιστορία, υποστηρίζει τον ισχυρισμό ότι ο Ιησούς είναι ο ακρογωνιαίος λίθος ενός Θείου έργου. Ο Θεός μας προσκαλεί όλους να κατανοήσουμε αυτό το έργο, ώστε να μπορέσουμε να επωφεληθούμε από την αρχική υπόσχεση που δόθηκε στον Αβραάμ πριν από τόσο καιρό.
‘και θα ευλογήσω εκείνους που σε ευλογούν, και θα καταραστώ εκείνους που σε καταρώνται· και μέσα από σένα θα ευλογηθούν όλες οι φυλές τής γης.’
ΓΕΝΕΣΙΣ 12:3
Συνεχίζουμε να εξετάζουμε τον Ιησού από αυτή την οπτική γωνία, εξετάζοντας πώς η φυγή του από τον Ηρώδη αμέσως μετά τη γέννησή του αντικατόπτριζε τη φυγή του Ισραήλ από τον γιο του Ισαάκ . Ολοκληρώνουμε την έρευνά μας εδώ .