Οι Εβραίοι έχουν διωχθεί, έχουν υποστεί απέχθεια, έχουν υποστεί φόβο και κακομεταχείριση με πολλούς τρόπους και αυτό καταγράφεται τόσο στη Βίβλο όσο και στην ιστορία έξω από αυτήν. Φυσικά, πολλοί άνθρωποι έχουν βιώσει διώξεις και διακρίσεις στα χέρια άλλων εθνών. Αλλά η ιστορία καταδεικνύει μια τάση αναπόφευκτα να στοχοποιούνται οι Εβραίοι με έναν μοναδικό τρόπο σε σχέση με άλλες ομάδες. Έχει επινοηθεί μια ειδική λέξη για να χαρακτηρίσει τις διακρίσεις ειδικά εις βάρος των Εβραίων – ο αντισημιτισμός . Αυτό καταδεικνύει τη διαρκή ιδιαιτερότητα της κακομεταχείρισής τους. Αλλά η πιο περίπλοκη πτυχή του αντισημιτισμού είναι ότι δεν περιορίζεται σε μια χρονική περίοδο, μια περιοχή του κόσμου ή απλώς σε μια μικρή ομάδα δραστών.
Μια σύντομη λίστα αντισημιτικών γεγονότων
Για παράδειγμα, σκεφτείτε τα εξής:
- Το κίνημα με επικεφαλής τον Πέρση αξιωματούχο Αμάν για την εξόντωση των Εβραίων στην αρχαία Περσική Αυτοκρατορία, περίπου το 480 π.Χ. Το Βιβλίο της Εσθήρ καταγράφει την αφήγηση και αποτελεί τη βάση της σημερινής εβραϊκής γιορτής Πουρίμ .
- Η εκστρατεία των Ελλήνων Σελευκιδών για την εξάλειψη του Ιουδαϊσμού από τη βιβλική γη του Ισραήλ τη δεκαετία του 160 π.Χ. Αυτό οδήγησε στη συνέχεια στους Μακκαβαϊκούς Πολέμους .
- Η ρωμαϊκή καταστροφή της Ιερουσαλήμ και η εκδίωξη των Εβραίων από αυτήν το 70 μ.Χ. σε παγκόσμια εξορία . Αργότερα, οι Ρωμαίοι μετονόμασαν την Ιερουσαλήμ σε Αίλια Καπιτωλίνα για να εξαλείψουν οτιδήποτε εβραϊκό από την Ιουδαία.
- Η σφαγή Εβραίων σε όλη την Ευρώπη, αλλά και στην Ιερουσαλήμ, κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών του 1100 και 1200 μ.Χ.
- Ο εξαναγκασμός των Εβραίων να ζουν σε διαχωρισμένες και περιτειχισμένες περιοχές πόλεων σε όλη την Ευρώπη. Αυτά ήταν ευρέως διαδεδομένα από τα μέσα του 16ου αιώνα έως τον 19ο αιώνα. Αυτά ονομάζονταν «γκέτο» και αυτή είναι η ιστορική βάση για τη λέξη αυτή.
- Τα «πογκρόμ» ή οι σφαγές Εβραίων τον 19ο αιώνα και στις αρχές του 20ού αιώνα στην Αυτοκρατορική Ρωσία (συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας και της Πολωνίας). Στα πογκρόμ χιλιάδες Εβραίοι σκοτώθηκαν και βιάστηκαν. Η λέξη «πογκρόμ» είναι επομένως μία από τις λίγες ρωσικές λέξεις που εισήλθαν στα αγγλικά από αυτόν τον συγκεκριμένο ρωσικό διωγμό των Εβραίων.
- Η υπόθεση Ντρέιφους στη Γαλλία τη δεκαετία του 1890 που οδήγησε σε μαζικές διακρίσεις εις βάρος των Εβραίων στη Γαλλία.
- Η απέλαση των Εβραίων από όλο τον αραβικό κόσμο μετά το 1948.
- Η ισπανική απέλαση των Εβραίων από την Ισπανία το 1492.
- Η βρετανική απέλαση των Εβραίων από την Αγγλία το 1290.
- Η απέλαση των Εβραίων από τη νότια Ιταλία το 1541.
- Οι περιοδικές απελάσεις Εβραίων από τη Γαλλία, τη Γερμανία και άλλα βασίλεια σε όλη την Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα (βλ. χάρτη)
Αιτίες του αντισημιτισμού
Αλλά τι προκαλεί τον αντισημιτισμό; Η Wikipedia, στη σειρά της για τον αντισημιτισμό , μπορεί να δείξει πολλά παραδείγματα αντισημιτισμού στην ιστορία και σε όλους τους πολιτισμούς, αλλά δεν μπορεί να υποδείξει μια οριστική αιτία που να τον εξηγεί. Η δυσκολία με οποιαδήποτε εξήγηση είναι ότι δεν μπορεί να εξηγήσει επαρκώς τόσο το εύρος όσο και τη μακρά ιστορία του αντισημιτισμού. Μια φυλετική αιτία μπορεί να εξηγήσει τον αντισημιτισμό που προέρχεται από τους Ναζί, αλλά δεν εξηγεί τον χριστιανικό αντισημιτισμό του Μεσαίωνα. Μια πολεμική μεταξύ Χριστιανισμού/Ιουδαϊσμού μπορεί να εξηγήσει τον χριστιανικό αντισημιτισμό, αλλά δεν εξηγεί τον γαλλικό αντισημιτισμό του 19ου αιώνα που ταλαιπώρησε τη Γαλλία για πάνω από μια δεκαετία στην υπόθεση Ντρέιφους . Και μετά υπάρχει ο αρχαίος αντισημιτισμός των Ασσυρίων, των Περσών, των Ελλήνων και των Ρωμαίων.
Η Βίβλος για την αιτία του αντισημιτισμού
Ωστόσο, η Βίβλος προσφέρει μια απλή και σαφή εξήγηση για την αιτία πίσω από τον αντισημιτισμό. Εκτείνεται σε όλο το Βιβλίο από την αρχή μέχρι το τέλος του. Στην αρχή, μετά την ανυπακοή του Αδάμ και της Εύας, ο Θεός εξέφρασε κατάρα στο Φίδι. Στη συνέχεια προφήτευσε ένα μοτίβο «εχθρότητας» μεταξύ αυτού και της «Γυναίκας». Αυτή η γυναίκα δεν ήταν η Εύα αλλά ο Ισραήλ. ( λεπτομέρειες εδώ )
Στη συνέχεια, στο τέλος της Βίβλου, στο βιβλίο της Αποκάλυψης, ένα όραμα αναφέρεται σε εκείνη την αναμέτρηση. Προσδιορίζει το «φίδι» και τη «γυναίκα». Ιδού το όραμα:
‘KAI ένα μεγάλο σημείο φάνηκε στον ουρανό· μία γυναίκα ντυμένη τον ήλιο, και το φεγγάρι ήταν κάτω από τα πόδια της, και επάνω στο κεφάλι της είχε ένα στεφάνι από δώδεκα αστέρια· και επειδή ήταν έγκυος, έκραζε κοιλοπονώντας, και βασανιζόμενη για να γεννήσει. Kαι φάνηκε ένα άλλο σημείο στον ουρανό, και νάσου, ένας μεγάλος κόκκινος δράκοντας, που είχε επτά κεφάλια και δέκα κέρατα· και επάνω στα κεφάλια του υπήρχαν επτά διαδήματα· και η ουρά του έσυρε το ένα τρίτο των αστεριών τού ουρανού, και τα έρριξε στη γη. Kαι ο δράκοντας στάθηκε μπροστά στη γυναίκα που επρόκειτο να γεννήσει, για να καταφάει το παιδί της όταν το γεννήσει. Kαι γέννησε ένα αρσενικό παιδί, το οποίο πρόκειται να ποιμάνει όλα τα έθνη με σιδερένια ράβδο· και το παιδί της αρπάχτηκε προς τον Θεό και τον θρόνο του. ‘
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΙΩΑΝΝΟΥ 12:1-5
‘Kαι ρίχτηκε ο μεγάλος δράκοντας, το αρχαίο φίδι, που αποκαλείται ο διάβολος, και ο σατανάς, που πλανάει ολόκληρη την οικουμένη, ρίχτηκε στη γη· και οι άγγελοί του ρίχτηκαν μαζί του.
Kαι όταν ο δράκοντας είδε ότι ρίχτηκε στη γη, καταδίωξε τη γυναίκα, η οποία γέννησε το αρσενικό. ‘
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΙΩΑΝΝΟΥ 12:9,13
Η Εχθρότητα επικεντρώθηκε ιδιαίτερα στο Παιδί της Γυναίκας
Το παιδί που γεννήθηκε από τη Γυναίκα είναι ο Ιησούς. Η Γυναίκα είναι το Εβραϊκό Έθνος, από το οποίο προήλθε ο Ιησούς. Το Φίδι, που ονομάζεται επίσης «δράκος», ταυτοποιείται ως ο Σατανάς . Πίσω στον Κήπο, ο Θεός είχε πει ότι θα υπήρχε «εχθρότητα» μεταξύ της γυναίκας (Ισραήλ) και του φιδιού (Σατανάς). Η ιστορία έχει καταγράψει τον συνεχώς επαναλαμβανόμενο αντισημιτισμό. Το γεγονός ότι προέρχεται από μια μεγάλη ποικιλία κοινωνικών συνθηκών και εθνών-δραστών δείχνει τη διαρκή πραγματικότητα αυτής της έχθρας.
Αλλά ο Θεός προείπε επίσης έχθρα προς το απόγονο, ή τον γιο, της Γυναίκας. Βλέπουμε αυτή την έχθρα να εντείνεται την Πέμπτη, 5η ημέρα της Εβδομάδας των Παθών, όταν ο Δράκοντας σηκώνεται για να χτυπήσει τον Υιό. Έχουμε δει τον Ιησού μέσα από το εβραϊκό του πρίσμα. Η Βίβλος τον παρουσιάζει ως το αρχέτυπο του εβραϊκού έθνους (σύνθεση αυτής της θέσης εδώ ). Δεν προκαλεί έκπληξη λοιπόν το γεγονός ότι το απόγονο αυτής της Γυναίκας θα βιώσει επίσης την ίδια έχθρα.
Ιούδας: Ελεγχόμενος από τον Δράκο
Η Βίβλος απεικονίζει τον Σατανά ως ένα κυρίαρχο Πνεύμα που χειραγωγεί το μίσος και τις δολοπλοκίες στο παρασκήνιο. Ο Σατανάς είχε σχεδιάσει να τον λατρέψουν όλοι, συμπεριλαμβανομένου του Ιησού . Όταν αυτό απέτυχε, άρχισε να τον δολοφονεί, χειραγωγώντας τους ανθρώπους για να πραγματοποιήσει το σχέδιό του. Ο Σατανάς χρησιμοποίησε τον Ιούδα την 5η ημέρα για να χτυπήσει τον Ιησού, αμέσως μετά τη διδασκαλία του για την επιστροφή του . Ακολουθεί η αφήγηση:
‘KAI πλησίαζε η γιορτή των αζύμων, που λεγόταν Πάσχα. Kαι οι αρχιερείς και οι γραμματείς ζητούσαν πώς να τον θανατώσουν·επειδή, φοβόνταν τον λαό. Kαι ο σατανάς μπήκε μέσα στον Iούδα, που ονομαζόταν Iσκαριώτης, ο οποίος ήταν από τον αριθμό των δώδεκα· και πήγε και μίλησε μαζί με τους αρχιερείς και τους στρατηγούς για το πώς να τον παραδώσει σ’ αυτούς. Kαι χάρηκαν, και συμφώνησαν να του δώσουν ασήμι. Kαι έδωσε υπόσχεση· και ζητούσε ευκαιρία να τον παραδώσει σ’ αυτούς, χωρίς θόρυβο.’
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 22:1-6
Ο Σατανάς εκμεταλλεύτηκε τη σύγκρουσή τους για να «εισέλθει» στον Ιούδα για να προδώσει τον Ιησού. Αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Το όραμα της Αποκάλυψης περιγράφει τον Σατανά ως εξής:
‘Kαι έγινε πόλεμος στον ουρανό· ο Mιχαήλ και οι άγγελοί του πολέμησαν ενάντια στον δράκοντα, και ο δράκοντας πολέμησε και οι άγγελοί του. Kαι δεν υπερίσχυσαν ούτε βρέθηκε πλέον τόπος γι’ αυτούς στον ουρανό. Kαι ρίχτηκε ο μεγάλος δράκοντας, το αρχαίο φίδι, που αποκαλείται ο διάβολος, και ο σατανάς, που πλανάει ολόκληρη την οικουμένη, ρίχτηκε στη γη· και οι άγγελοί του ρίχτηκαν μαζί του.’
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΙΩΑΝΝΟΥ 12:7-9
Η Βίβλος παρομοιάζει τον Σατανά με έναν ισχυρό δράκοντα αρκετά πονηρό ώστε να παραπλανήσει ολόκληρο τον κόσμο. Ως εκείνο το αρχαίο φίδι, τώρα κουλουριάστηκε για να χτυπήσει. Χειραγώγησε τον Ιούδα για να καταστρέψει τον Ιησού, όπως καταγράφει το Ευαγγέλιο:
‘Kαι από τότε ζητούσε ευκαιρία για να τον παραδώσει.’
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 26:16
Την επόμενη μέρα, Παρασκευή, ημέρα 6 της εβδομάδας, ήταν η γιορτή του Πάσχα. Πώς θα χτυπούσε ο Σατανάς, μέσω του Ιούδα; Βλέπουμε στη συνέχεια .
Σύνοψη Ημέρας 5
Το χρονοδιάγραμμα δείχνει πώς την 5η ημέρα αυτής της εβδομάδας, ο μεγάλος δράκοντας, ο Σατανάς, συνεπλάκη για να χτυπήσει τον εχθρό του Ιησού, το Σπέρμα της Γυναίκας.
