Στο προηγούμενο είδαμε τι σημαίνει όταν η Βίβλος λέει πως πλαστήκαμε ‘κατ’ εικόνα Θεού’. Αυτό εξηγεί γιατί η ανθρώπινη ζωή είναι πολύτιμη. Η Βίβλος όμως προχωράει μετά τη δημιουργία για να μας πει για ένα σοβαρό πρόβλημα. Το πρόβλημα μπορούμε να το δούμε σε αυτό τον Ψαλμό (τραγούδι) στη Βίβλο.
Παρατηρεί απ’ τους ουρανούς ο Κύριος τους ανθρώπους, να δει αν υπάρχει συνετός κανείς, που το Θεό γυρεύει. Όλοι απομακρύνθηκαν, όλοι μαζί φθαρήκαν. Κανείς δεν πράττει το καλό, έστω κι ένας μονάχος. (Ψαλμός 14:2-3)
Ψαλμός 14:2-3
Εκεί λέει ότι ‘όλοι’ εμείς έχουμε ‘διαφθαρεί’. Αν και πλαστήκαμε ‘κατ΄ εικόνα Θεού’ κάτι έχει φθείρει την εικόνα του Θεού σε όλους μας. Η Διαφθορά φαίνεται στην επιλογή της ανεξαρτησίας από τον Θεό (‘όλοι απομακρύνθηκαν’ από το να ‘ψάχνουν τον Θεό’) και στο ότι δεν κάνουμε το ‘καλό’.
Σαν τα Ξωτικά και τα Όρκ
Για να το καταλάβουμε αυτό, ας συγκρίνουμε τα όρκ και τα ξωτικά από τη ταινία Άρχοντας των Δαχτυλιδιών. Τα όρκ είναι άσχημα και γεμάτα κακία. Τα ξωτικά είναι όμορφα και ειρηνικά (για παράδειγμα ο Λογκόλας). Αλλά τα όρκ ήταν κάποτε ξωτικά τα οποία ο Σάουρον στο παρελθόν διέφθειρε. Η αρχική εικόνα των ξωτικών στα όρκ έχει διαφθαρεί. Με παρόμοιο τρόπο η Βίβλος μας λέει πως οι άνθρωποι έχουν ξεπέσει. Ο Θεός δημιούργησε ξωτικά, αλλά εμείς γίναμε όρκ.
Για παράδειγμα γνωρίζουμε τη ‘σωστή’ και τη ‘λάθος’ συμπεριφορά. Αλλά δεν ζούμε ανελλιπώς σύμφωνα με αυτά που ξέρουμε. Είναι σαν ένα ιό υπολογιστή που καταστρέφει τη σωστή λειτουργία του υπολογιστή. Ο ηθικός κώδικας μας υπάρχει – αλλά ο ιός των έχει μολύνει. Η Βίβλος αρχίζει με τους ανθρώπους ως καλούς και ηθικούς, όμως επίσης ξεπεσμένους. Αυτό ταιριάζει με όσα παρατηρούμε για τους εαυτούς μας. Γεννά όμως και ένα ερώτημα: για ποιο λόγο μας έκανε ο Θεός με αυτό τον τρόπο; Γνωρίζουμε το σωστό και το λάθος αλλά είμαστε ξεπεσμένοι από το να το κάνουμε. Όπως διαμαρτύρεται ο γνωστός άθεος Christopher Hitchens:
“… Αν ο θεός ήθελε πραγματικά τους ανθρώπους να είναι ελεύθεροι από τέτοιες σκέψεις [δηλ. διευθαρμένες], θα έπρεπε να είχε φροντίσει να φτιάξει ένα διαφορετικό είδος” Christopher Hitchens. 2007. God is not great: How religion spoils everything. p. 100
Αλλά του διαφεύγει κάτι πολύ σημαντικό, η Βίβλος δεν λέει πως ο Θεός μας έκανε έτσι, αλλά κάτι τρομερό έγινε μετά που δημιουργηθήκαμε. Οι πρώτοι άνθρωποι επαναστάτησαν ενάντια στον Θεό και στην επανάσταση τους άλλαξαν και διαφθάρηκαν.
Η Πτώση του Ανθρώπινου Γένους
Συχνά αποκαλείται Η Πτώση. Ο Αδάμ, ο πρώτος άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Θεό. Υπήρχε μία συμφωνία ανάμεσα στον Θεό και τον Αδάμ, σαν μία γαμήλια συμφωνία πιστότητας, την οποία ο Αδάμ δεν τήρησε. Η Βίβλος καταγράφει πως ο Αδάμ έφαγε από το ‘Δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού’ παρόλο που είχαν συμφωνήσει πως δεν θα έτρωγε από αυτό το δέντρο. Η συμφωνία και το ίδιο το δέντρο, έδιναν στον Αδάμ μία ελεύθερη επιλογή να παραμείνει πιστός στον Θεό ή όχι. Ο Αδάμ δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα Θεού, και μπήκε σε σχέση φιλίας μαζί Του. Αλλά ο Αδάμ δεν είχε επιλογή όσον αφορά τη δημιουργία του, έτσι ο Θεός του έδωσε τη δυνατότητα να επιλέξει όσον αφορά τη σχέση φιλίας του με τον Θεό. Όπως η επιλογή να στέκεσαι όρθιος δεν είναι πραγματική αν δεν έχεις τη δυνατότητα να καθίσεις, η φιλία και η εμπιστοσύνη του Αδάμ στον Θεό έπρεπε να είναι από επιλογή. Η επιλογή αυτή είχε ως επίκεντρο να μη φάνε από το συγκεκριμένο δέντρο. Και ο Αδάμ διάλεξε να επαναστατήσει. Αυτό που ξεκίνησε ο Αδάμ με την επανάσταση του συνεχίζεται ασταμάτητα σε όλες τις γενιές και συνεχίζει σε εμάς σήμερα. Στο επόμενο θα δούμε τι αυτό σημαίνει.