Μετά τον θάνατο του Αβραάμ , οι απόγονοί του ονομάστηκαν Ισραηλίτες. 500 χρόνια αργότερα, είχαν γίνει μια μεγάλη φυλή. Αλλά είχαν γίνει και σκλάβοι των Αιγυπτίων.
Η Έξοδος
Ο ηγέτης των Ισραηλιτών ήταν ο Μωυσής. Ο Θεός είχε πει στον Μωυσή να πάει στον Φαραώ της Αιγύπτου και να απαιτήσει να απελευθερώσει τους Ισραηλίτες από τη δουλεία. Αυτό ξεκίνησε μια διαμάχη μεταξύ του Φαραώ και του Μωυσή, η οποία προκάλεσε εννέα πληγές εναντίον του Φαραώ και των Αιγυπτίων. Παρόλα αυτά, ο Φαραώ δεν είχε συμφωνήσει να αφήσει τους Ισραηλίτες ελεύθερους. Έτσι, ο Θεός επρόκειτο να φέρει μια θανατηφόρα 10η πληγή. Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε την πλήρη αφήγηση της 10ης Πληγής στη Βίβλο.
Ο Θεός όρισε ότι κάθε πρωτότοκο αρσενικό στη γη θα πέθαινε εκείνη τη νύχτα από τον Άγγελο Θανάτου του Θεού. Όσοι όμως παρέμεναν σε σπίτια όπου θυσίαζαν αίμα αρνιού ζωγραφισμένο στα πλαίσια των θυρών, θα ζούσαν. Αν ο Φαραώ δεν υπάκουε, ο πρωτότοκος γιος του και κληρονόμος του θρόνου θα πέθαινε. Κάθε σπίτι στην Αίγυπτο που δεν θυσίαζε αρνί και δεν έβαφε το αίμα του στους παραστάτες των θυρών θα έχανε έναν πρωτότοκο γιο. Έτσι, η Αίγυπτος αντιμετώπισε μια εθνική καταστροφή.
Στα ισραηλιτικά (και αιγυπτιακά) σπίτια με αίμα αρνιού ζωγραφισμένο στις πόρτες, η υπόσχεση όριζε ότι όλοι θα ήταν ασφαλείς. Ο Άγγελος του Θανάτου θα περνούσε πάνω από αυτό το σπίτι. Έτσι, αυτή η ημέρα ονομάστηκε Πάσχα .
Πάσχα – Ένα σημάδι για ποιον;
Οι άνθρωποι νομίζουν ότι το αίμα στις πόρτες ήταν μόνο για τον Άγγελο του Θανάτου. Αλλά προσέξτε τι λέει η Βίβλος
‘Kαι το αίμα θα είναι σε σας για σημείο επάνω στα σπίτια σας, στα οποία κατοικείτε· και όταν δω το αίμα, θα σας παρατρέξω, και η πληγή δεν θα είναι σε σας για να σας εξολοθρεύσει, όταν χτυπήσω τη γη τής Aιγύπτου.’
ΕΞΟΔΟΣ 12:13
Ο Κύριος έψαχνε για το αίμα στην πόρτα και αν το έβλεπε, ο Θάνατος θα παρέμενε. Αλλά το αίμα δεν ήταν σημάδι για Αυτόν. Λέει ότι το αίμα ήταν «σημείο για εσάς» – τον λαό, συμπεριλαμβανομένων εσάς και εμού.
Αλλά πώς είναι αυτό σημάδι; Αφού συνέβη αυτό, ο Κύριος τους διέταξε να:
‘Θα αποκρίνεστε: Aυτό είναι η θυσία τού Πάσχα στον Kύριο, επειδή παρέτρεξε τα σπίτια των γιων Iσραήλ στην Aίγυπτο, όταν χτύπησε τους Aιγυπτίους, και έσωσε τις οικογένειές μας. Tότε ο λαός, σκύβοντας, προσκύνησε. ‘
ΕΞΟΔΟΣ 12:27
Το αξιοσημείωτο ημερολόγιο του Πάσχα
Στην πραγματικότητα, βλέπουμε στην αρχή αυτής της ιστορίας ότι αυτή η 10η πληγή ξεκίνησε το αρχαίο ισραηλιτικό (εβραϊκό) ημερολόγιο.
‘KAI ο Kύριος είπε στον Mωυσή και στον Aαρών στη γη τής Aιγύπτου, λέγοντας: O μήνας αυτός θα είναι σε σας αρχή μηνών· θα είναι σε σας ο πρώτος από τους μήνες τού χρόνου. ‘
ΕΞΟΔΟΣ 12:1-2
Ξεκινώντας από αυτή την εποχή, οι Ισραηλίτες ξεκίνησαν ένα ημερολόγιο που γιόρταζε το Πάσχα την ίδια ημέρα κάθε χρόνο. Αυτό σηματοδοτούσε την πρωτοχρονιά τους. Για 3500 χρόνια οι Εβραίοι γιορτάζουν το Πάσχα κάθε χρόνο για να θυμούνται αυτό το γεγονός. Δεδομένου ότι το εβραϊκό ημερολογιακό έτος είναι λίγο διαφορετικό από το δυτικό ημερολόγιο, η ημέρα του Πάσχα μετακινείται κάθε χρόνο στο δυτικό ημερολόγιο.
Ιησούς και Πάσχα
Αν παρακολουθήσουμε τους εορτασμούς του Πάσχα στην ιστορία, θα διαπιστώσουμε κάτι αξιοσημείωτο. Προσέξτε πότε συνέβη η σύλληψη και η δίκη του Ιησού:
‘Φέρνουν, λοιπόν, τον Iησού από το σπίτι τού Kαϊάφα στο πραιτώριο· ήταν δε πρωί, και αυτοί δεν μπήκαν στο πραιτώριο, για να μη μολυνθούν, αλλά για να φάνε το Πάσχα. ‘
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 18:28
Συνέλαβαν και εκτέλεσαν τον Ιησού ακριβώς την ημέρα του Πάσχα του εβραϊκού ημερολογίου. Αυτή ήταν η ίδια μέρα που όλοι οι Εβραίοι θυσίαζαν ένα αρνί για να θυμηθούν εκείνα τα αρνιά το 1500 π.Χ. που προκάλεσαν την παρέλευση του θανάτου . Θυμηθείτε, από τη Θυσία του Αβραάμ , ότι ένας από τους τίτλους του Ιησού ήταν:
‘Kατά την επόμενη ημέρα, ο Iωάννης βλέπει τον Iησού να έρχεται προς αυτόν, και λέει: Nα, ο Aμνός τού Θεού, ο οποίος σηκώνει την αμαρτία τού κόσμου. ‘
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 1:29
Ο Ιησούς, το «Αρνί του Θεού», θυσιάστηκε την ίδια ακριβώς ημέρα που όλοι οι Εβραίοι που ζούσαν τότε θυσίαζαν ένα αρνί στη μνήμη του πρώτου Πάσχα που ξεκίνησε το ημερολόγιό τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Εβραϊκό Πάσχα γιορτάζεται την ίδια εποχή με το Πάσχα . Το Πάσχα τιμά τον θάνατο του Ιησού και, εφόσον αυτό συνέβη το Πάσχα, το Πάσχα και το Πάσχα συμβαίνουν κοντά. (Εφόσον το δυτικό ημερολόγιο είναι διαφορετικό, δεν γιορτάζονται την ίδια ημέρα, αλλά συνήθως την ίδια εβδομάδα).
Σημάδια, Σημάδια, Παντού υπάρχουν Σημάδια
Σκεφτείτε πίσω στο πρώτο Πάσχα της εποχής του Μωυσή, όπου το αίμα ήταν ένα «σημείο», αποκλειστικά για εμάς. Σκεφτείτε τι κάνουν τα σημεία εξετάζοντας αυτά τα σημεία.
Όταν βλέπουμε την πινακίδα με την ένδειξη «κρανίο και οστό» μας φέρνει στο μυαλό τον θάνατο και τον κίνδυνο . Η πινακίδα με τις «Χρυσές Αψίδες» μας φέρνει στο μυαλό τα McDonald’s . Το «√» στην μπαντάνα του Ναδάλ είναι η πινακίδα της Nike . Η Nike θέλει να τους σκεφτόμαστε όταν βλέπουμε κάτι τέτοιο στον Ναδάλ. Οι πινακίδες έχουν φτιαχτεί για να κατευθύνουν τη σκέψη μας όχι στην ίδια την πινακίδα, αλλά σε κάτι που υποδεικνύει .
Ο Θεός είχε πει στον Μωυσή ότι το πρώτο αίμα του Πάσχα ήταν ένα σημάδι . Τι λοιπόν υποδείκνυε ο Θεός με αυτό το σημάδι; Με τον αξιοσημείωτο χρόνο των αρνιών που θυσιάστηκαν την ίδια ημέρα με τον Ιησού, το «Αρνί του Θεού», το σημάδι υποδεικνύει την επερχόμενη θυσία του Ιησού .
Δύο πινακίδες – που δείχνουν την τοποθεσία και την ημερομηνία
Λειτουργεί στο μυαλό μας όπως φαίνεται στο διάγραμμα.
Το σημάδι μας υποδεικνύει να σκεφτούμε τη θυσία του Ιησού. Στο πρώτο Πάσχα, οι Ισραηλίτες θυσίασαν αρνιά και έβαψαν το αίμα τους με το ίδιο χρώμα, ώστε ο θάνατος να τους περάσει. Αυτό το σημάδι που δείχνει τον Ιησού μας λέει ότι ομοίως θυσιάστηκε και το «Αρνί του Θεού» και χύθηκε το αίμα του, ώστε ο θάνατος να μας περάσει.
Με τη θυσία του Αβραάμ, το μέρος όπου πέθανε το κριάρι για να μπορέσει να ζήσει ο Ισαάκ ήταν το Όρος Μοριά – το ίδιο μέρος όπου θυσιάστηκε ο Ιησούς 2000 χρόνια αργότερα. Αυτό μας επιτρέπει να «δούμε» το νόημα της θυσίας του δείχνοντας την τοποθεσία . Το Πάσχα επίσης δείχνει τη θυσία του Ιησού, αλλά από διαφορετική οπτική γωνία. Δείχνει την ημέρα του ημερολογίου – το ημερολόγιο που ξεκίνησε από το πρώτο Πάσχα . Με δύο διαφορετικούς τρόπους, οι πιο σημαντικές ιστορίες στην Παλαιά Διαθήκη δείχνουν άμεσα τον θάνατο του Ιησού χρησιμοποιώντας θυσιασμένα αρνιά. Δεν μπορώ να σκεφτώ κανένα άλλο άτομο στην ιστορία του οποίου ο θάνατος (ή το επίτευγμα της ζωής) είχε προβλεφθεί με δύο τόσο δραματικούς τρόπους. Μπορείτε εσείς;
Αυτά τα δύο γεγονότα (η θυσία του Αβραάμ και το Πάσχα) θα πρέπει να μας δείξουν ότι είναι λογικό να θεωρούμε ότι ο Ιησούς είναι το κέντρο ενός Θείου Σχεδίου .
Αλλά γιατί ο Θεός τοποθέτησε αυτά τα Σημάδια στην αρχαία ιστορία για να προβλέψει τη σταύρωση του Ιησού; Γιατί είναι αυτό τόσο σημαντικό; Τι είναι αυτό στον κόσμο που απαιτεί τέτοια αιματηρά σύμβολα; Ο Θεός δείχνει την απελπισία της κατάστασής μας όταν δίνει τις Δέκα Εντολές .