Η αποστολή του Ιησού στην ανάσταση του Λαζάρου

Ο Σταν Λι (1922-2018) έγινε παγκοσμίως γνωστός μέσα από τους υπερήρωες των κόμικς της Marvel που δημιούργησε. Γεννημένος και μεγαλωμένος σε ένα εβραϊκό σπίτι στο Μανχάταν, στα νιάτα του, επηρεάστηκε από τους ήρωες δράσης της εποχής του. Ο Σταν Λι συνεργάστηκε με τους συναδέλφους του Εβραίους Τζακ Κίρμπι (1917-1994) και Τζο Σάιμον (1913-2011). Αυτοί οι τρεις άντρες δημιούργησαν τους περισσότερους χαρακτήρες υπερηρώων. Εκείνους των οποίων τα κατορθώματα, η δύναμη και οι στολές έρχονται τόσο εύκολα στο μυαλό μας από τις επόμενες ταινίες blockbuster. Spider-Man, X-Men, The Avengers, Thor, Captain America, the Eternals, Fantastic Four, Iron Man, The Hulk, Ant-Man, Black Panther, Dr. Strange και Black Widow: όλοι προήλθαν από το μυαλό και τα σκίτσα αυτών των τριών λαμπρών καλλιτεχνών κόμικς.

Όλοι έχουμε δει αυτές τις ταινίες της Marvel Studio. Αυτοί οι υπερήρωες έχουν όλοι εξαιρετικά ειδικές ικανότητες και αντιμετωπίζουν κακούς που κατέχουν επίσης ειδικές δυνάμεις, με αποτέλεσμα θεαματικές και έντονες συγκρούσεις. Ο υπερήρωας, μέσω της επιμονής, της δύναμης, της δεξιότητας, της τύχης και της ομαδικής εργασίας, βρίσκει κάποιον τρόπο να νικήσει τον κακό. Και τις περισσότερες φορές, σώζει τη γη και τους κατοίκους της στη διαδικασία. Με λίγα λόγια, στο σύμπαν της Marvel που δημιουργήθηκε από τους Stan Lee, Jack Kirby και Joe Simon, ο υπερήρωας έχει μια αποστολή να αναλάβει, έναν εχθρό να νικήσει και ανθρώπους να σώσει.

Εξετάζουμε το πρόσωπο του Ιησού  μέσα από το εβραϊκό του πρίσμα . Προσπαθούμε να τον κατανοήσουμε στο πλαίσιο της προσφοράς που έχουν κάνει οι Εβραίοι στον κόσμο. Πολλοί μπορεί να μην το συνειδητοποιούν, αλλά η σειρά των υπερηρώων της Marvel που απολαμβάνουμε σήμερα είναι μια ακόμη προσφορά που έχουν κάνει οι Εβραίοι στην ανθρωπότητα. Τα υπερηρωικά τους θέματα με αποστολές και κακούς αντηχούν τόσο φυσικά με το ανθρώπινο πνεύμα μας. Θέτει επίσης ερωτήματα σχετικά με την αποστολή αυτού του πραγματικού εβραϊκού προσώπου του Ιησού.

Ποια ήταν η αποστολή του Ιησού; Ποιον κακό ήρθε να νικήσει;

Ο Ιησούς δίδαξε , θεράπευσε και έκανε πολλά θαύματα . Αλλά το ερώτημα παρέμενε ακόμα στο μυαλό των μαθητών του, των ακολούθων του, ακόμη και των εχθρών του.

Γιατί είχε έρθει; 

Πολλοί από τους προηγούμενους προφήτες, συμπεριλαμβανομένου του Μωυσή, έκαναν επίσης ισχυρά θαύματα . Ο Μωυσής είχε ήδη δώσει τον νόμο και ο ίδιος ο Ιησούς είπε ότι «δεν είχε έρθει για να καταργήσει τον νόμο» . Ποια ήταν λοιπόν η αποστολή του;

Το βλέπουμε στον τρόπο που βοηθάει τον φίλο του τον Λάζαρο. Αυτό που έκανε έχει σημασία για εσένα και εμένα που ζούμε σήμερα.

Ιησούς και Λάζαρος

Ο φίλος του Ιησού, ο Λάζαρος, αρρώστησε πολύ. Οι μαθητές του περίμεναν ότι θα θεράπευε τον φίλο του, όπως θεράπευσε πολλούς άλλους . Αλλά ο Ιησούς δεν θεράπευσε επίτηδες τον φίλο του, ώστε να γίνει κατανοητή η ευρύτερη αποστολή του. Το Ευαγγέλιο το καταγράφει ως εξής:

‘HTAN δε κάποιος ασθενής, ο Λάζαρος, από τη Bηθανία, από την κωμόπολη της Mαρίας και της Mάρθας τής αδελφής της. (Kαι η Mαρία ήταν εκείνη που άλειψε τον Kύριο με μύρο και σκούπισε τα πόδια του με τις τρίχες της, της οποίας ο αδελφός της, ο Λάζαρος, ασθενούσε). Aπέστειλαν, λοιπόν, σ’ αυτόν οι αδελφές του, λέγοντας: Kύριε, δες, εκείνος που αγαπάς, είναι ασθενής. Kαι όταν ο Iησούς το άκουσε, είπε: Aυτή η ασθένεια δεν είναι προς θάνατο, αλλά υπέρ τής δόξας τού Θεού, για να δοξαστεί ο Yιός τού Θεού διαμέσου αυτής. O Iησούς, μάλιστα, αγαπούσε τη Mάρθα και την αδελφή της, και τον Λάζαρο. Kαθώς, λοιπόν, άκουσε ότι ασθενεί, τότε έμεινε δύο ημέρες ακόμα στον τόπο όπου ήταν. Έπειτα, μετά απ’ αυτό, λέει στους μαθητές του: Aς πάμε ξανά στην Iουδαία. Oι μαθητές λένε σ’ αυτόν: Pαββί, τώρα οι Iουδαίοι ζητούσαν να σε λιθοβολήσουν, και πηγαίνεις εκεί ξανά; O Iησούς αποκρίθηκε: Δεν είναι δώδεκα οι ώρες τής ημέρας; Aν κάποιος περπατάει κατά την ημέρα, δεν σκοντάφτει, επειδή βλέπει το φως τούτου τού κόσμου· αν, όμως, κάποιος περπατάει κατά τη νύχτα, σκοντάφτει, επειδή το φως δεν είναι μέσα του. Aυτά είπε, και ύστερα απ’ αυτό, τους λέει: O Λάζαρος, ο φίλος μας, κοιμήθηκε· αλλά, πηγαίνω για να τον ξυπνήσω. Tου είπαν, λοιπόν, οι μαθητές του: Kύριε, αν κοιμήθηκε, θα σωθεί. O Iησούς, όμως, είχε πει για τον θάνατό του· εκείνοι, όμως, νόμισαν ότι λέει για την κοίμηση του ύπνου. Tότε, λοιπόν, ο Iησούς είπε σ’ αυτούς ανοιχτά: O Λάζαρος πέθανε. Kαι χαίρομαι για σας, για να πιστέψετε, επειδή δεν ήμουν εκεί· αλλά, ας πάμε σ’ αυτόν. Kαι ο Θωμάς, που λέγεται Δίδυμος, είπε προς τους συμμαθητές: Aς πάμε κι εμείς για να πεθάνουμε μαζί του.’

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 11:1-16

Ο Ιησούς παρηγορεί τις αδελφές του Λαζάρου

‘Όταν, λοιπόν, ο Iησούς ήρθε, τον βρήκε να έχει κιόλας τέσσερις ημέρες μέσα στον τάφο. Kαι η Bηθανία ήταν κοντά στα Iεροσόλυμα, απέχοντας περίπου 15 στάδια. Kαι πολλοί από τους Iουδαίους είχαν έρθει προς τη Mάρθα και τη Mαρία, για να τις παρηγορήσουν για τον αδελφό τους. H Mάρθα, λοιπόν, καθώς άκουσε ότι έρχεται ο Iησούς, τον προϋπάντησε· ενώ η Mαρία καθόταν στο σπίτι. H Mάρθα, λοιπόν, είπε στον Iησού: Kύριε, αν ήσουν εδώ, δεν θα πέθαινε ο αδελφός μου· όμως, και τώρα ξέρω ότι, όσα ζητήσεις από τον Θεό, ο Θεός θα σου τα δώσει. O Iησούς λέει σ’ αυτήν: O αδελφός σου θα αναστηθεί. H Mάρθα λέει σ’ αυτόν: Ξέρω ότι θα αναστηθεί κατά την ανάσταση στην έσχατη ημέρα. O Iησούς είπε σ’ αυτήν: Eγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή· αυτός που πιστεύει σε μένα, και αν πεθάνει, θα ζήσει. Kαι καθένας που ζει και πιστεύει σε μένα, δεν πρόκειται να πεθάνει στον αιώνα. Tο πιστεύεις αυτό; Tου λέει: Nαι, Kύριε, εγώ πίστεψα ότι, εσύ είσαι ο Xριστός, ο Yιός τού Θεού, αυτός που έρχεται στον κόσμο. Kαι όταν τα είπε αυτά, πήγε και φώναξε κρυφά την αδελφή της, τη Mαρία, και είπε: Ήρθε ο δάσκαλος, και σε φωνάζει. Eκείνη, καθώς το άκουσε, σηκώνεται γρήγορα και έρχεται σ’ αυτόν. (O Iησούς δεν είχε έρθει ακόμα στην κωμόπολη, αλλά ήταν στον τόπο όπου τον προϋπάντησε η Mάρθα). Oι Iουδαίοι, λοιπόν, που ήσαν μαζί της μέσα στο σπίτι, και την παρηγορούσαν, βλέποντας τη Mαρία ότι σηκώθηκε γρήγορα και βγήκε έξω, την ακολούθησαν, λέγοντας, ότι: Πηγαίνει στον τάφο, για να κλάψει εκεί. H Mαρία, λοιπόν, καθώς ήρθε όπου ήταν ο Iησούς, όταν τον είδε, έπεσε στα πόδια του, λέγοντας σ’ αυτόν: Kύριε, αν ήσουν εδώ, δεν θα πέθαινε ο αδελφός μου. Kαι ο Iησούς, καθώς την είδε να κλαίει, και τους Iουδαίους, που είχαν έρθει μαζί της, να κλαίνε, στέναξε μέσα στο πνεύμα του, και ταράχτηκε, και είπε: Πού τον βάλατε; Tου λένε: Kύριε, έλα και δες. Δάκρυσε ο Iησούς. Oι Iουδαίοι, λοιπόν, έλεγαν: Δες πόσο τον αγαπούσε. Mερικοί, μάλιστα, απ’ αυτούς είπαν: Δεν μπορούσε αυτός που άνοιξε τα μάτια τού τυφλού, να κάνει ώστε και αυτός να μη πεθάνει;’

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 11:17-37

Ο Ιησούς ανασταίνει τον Λάζαρο από τους νεκρούς

‘O Iησούς, λοιπόν, στενάζοντας πάλι μέσα του, έρχεται στον τάφο. Yπήρχε δε ένα σπήλαιο, και επάνω του ήταν τοποθετημένη μία πέτρα. O Iησούς λέει: Σηκώστε την πέτρα. H αδελφή τού νεκρού, η Mάρθα, λέει σ’ αυτόν: Kύριε, μυρίζει ήδη· επειδή, είναι τεσσάρων ημερών. O Iησούς λέει σ’ αυτήν: Δεν σου είπα ότι, αν πιστέψεις, θα δεις τη δόξα τού Θεού; Σήκωσαν, λοιπόν, την πέτρα, όπου ήταν τοποθετημένος ο νεκρός. Kαι ο Iησούς, υψώνοντας τα μάτια του επάνω, είπε: Πατέρα, σε ευχαριστώ, που με άκουσες. Kαι εγώ γνώριζα ότι πάντοτε με ακούς· αλλά, για το πλήθος, που στέκεται ολόγυρα, το είπα, για να πιστέψουν ότι εσύ με απέστειλες. Kαι όταν τα είπε αυτά, κραύγασε με δυνατή φωνή: Λάζαρε, έλα έξω. Kαι ο πεθαμένος βγήκε έξω, δεμένος τα πόδια και τα χέρια με τα σάβανα· και το πρόσωπό του ήταν ολόγυρα δεμένο με ένα σουδάριο.9 O Iησούς λέει σ’ αυτούς: Λύστε τον, και αφήστε τον να περπατήσει.’

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 11:38-44

Αντιμέτωποι με τον Θάνατο

Οι αδελφές ήλπιζαν ότι ο Ιησούς θα ερχόταν γρήγορα για να θεραπεύσει τον αδελφό τους. Αλλά ο Ιησούς καθυστέρησε το ταξίδι του επίτηδες, επιτρέποντας στον Λάζαρο να πεθάνει, και κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί. Αλλά αυτή η αφήγηση μας επιτρέπει να δούμε μέσα στην καρδιά του και διαβάζουμε ότι ήταν θυμωμένος. 

Με ποιον ήταν θυμωμένος; Με τις αδελφές; Με το πλήθος; Με τους μαθητές; Με τον Λάζαρο; 

Όχι, ήταν θυμωμένος με τον ίδιο τον θάνατο. Επίσης, αυτή είναι μία από τις δύο μόνο φορές που καταγράφεται ότι ο Ιησούς έκλαψε. Γιατί έκλαψε; Επειδή είδε τον φίλο του να τον κρατάει ο θάνατος. Ο θάνατος προκάλεσε θυμό αλλά και θλίψη μέσα του.

Θάνατος – Ο Απόλυτος Κακός

Η θεραπεία των ανθρώπων από ασθένειες , όσο καλή κι αν είναι αυτή, απλώς αναβάλλει τον θάνατό τους. Θεραπευμένοι ή όχι, ο θάνατος τελικά παίρνει τους πάντες, καλούς ή κακούς, άνδρες ή γυναίκες, ηλικιωμένους ή νέους, θρησκευόμενους ή μη. Αυτό ισχύει από την εποχή του Αδάμ , ο οποίος έγινε θνητός λόγω της ανυπακοής του. Όλοι οι απόγονοί του , εσείς κι εγώ συμπεριλαμβανομένου, κρατούμαστε όμηροι από έναν εχθρό – τον Θάνατο. 

Ενάντια στον θάνατο, νιώθουμε ότι δεν υπάρχει απάντηση, καμία ελπίδα. Όταν κάποιος είναι μόνο άρρωστος, η ελπίδα παραμένει, γι’ αυτό και οι αδελφές του Λαζάρου είχαν ελπίδα στην ίαση. Αλλά με τον θάνατο, δεν ένιωθαν καμία ελπίδα. Αυτό ισχύει και για εμάς. Στο νοσοκομείο, υπάρχει κάποια ελπίδα, αλλά στην κηδεία δεν υπάρχει καμία. Ο θάνατος είναι ο τελικός μας εχθρός. Αυτός ήταν ο Εχθρός που ο Ιησούς ήρθε να νικήσει για εμάς. Γι’ αυτό διακήρυξε στις αδελφές ότι:

«Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή».

‘O Iησούς είπε σ’ αυτήν: Eγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή· αυτός που πιστεύει σε μένα, και αν πεθάνει, θα ζήσει. ‘

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 11:25

Ο Ιησούς είχε έρθει για να καταστρέψει τον θάνατο και να δώσει ζωή σε όλους όσους τον ήθελαν. Έδειξε την εξουσία του για αυτή την αποστολή ανασταίνοντας δημόσια τον Λάζαρο από τους νεκρούς. Προσφέρεται να κάνει το ίδιο για όλους τους άλλους που θα ήθελαν τη ζωή αντί του θανάτου.

Μεγαλύτερος από τους Υπερήρωες

Σκεφτείτε το! Ο Ιησούς πολέμησε έναν αντίπαλο που ούτε ο Σταν Λι, με την λαμπρή και ευρεία φαντασία του, δεν μπορούσε να φανταστεί να αντιπαραβάλλει τους υπερήρωές του. Αρκετοί από αυτούς, παρά τις δυνάμεις τους, υποκύπτουν στον θάνατο. Ο Όντιν, ο Άιρον Μαν, ο Κάπτεν Αμέρικα και μερικοί από τους Αιώνιους, όχι μόνο ηττήθηκαν από κακούς, αλλά κρατήθηκαν και αιχμάλωτοι στον θάνατο.

Η τόλμη του Ιησού όπως παρουσιάζεται στα Ευαγγέλια είναι η εξής: Χωρίς καμία ιδιαίτερη δύναμη, ευκινησία, τεχνολογία ή εξωτικά όπλα, οι συγγραφείς του ευαγγελίου τον παρουσιάζουν να αντιμετωπίζει ήρεμα τον ίδιο τον θάνατο, απλώς μιλώντας.

Το γεγονός ότι ο Σταν Λι δεν επιχείρησε κάποια τέτοια πλοκή με υπερήρωες δείχνει ότι το Ευαγγέλιο δεν προήλθε από την ανθρώπινη ευρηματικότητα. Ακόμα και οι πιο ευφάνταστοι από εμάς δεν μπορούν να φανταστούν μια επιτυχημένη αντιπαράθεση με αυτόν τον εχθρό. Ο θάνατος κυριαρχεί ακόμη και πάνω από τους υπερήρωες του Σύμπαντος της Marvel. Θα φαινόταν απίθανο, λοιπόν, οι συγγραφείς των ευαγγελίων, χωρίς τις ευκαιρίες να διευρύνουν τη φαντασία τους όπως ο Σταν Λι και εμείς, να ήταν σε θέση να επινοήσουν ένα τέτοιο κατόρθωμα απλώς και μόνο στο μυαλό τους.

Απαντήσεις στον Ιησού

Αν και ο θάνατος είναι ο τελικός μας εχθρός, πολλοί από εμάς αντιμετωπίζουμε μικρότερους «εχθρούς». Αυτοί προέρχονται από ζητήματα (πολιτικά, θρησκευτικά, εθνοτικά κ.λπ.) που συμβαίνουν γύρω μας. Αυτό ίσχυε και στην εποχή του Ιησού. Από τις απαντήσεις τους μπορούμε να δούμε ποιες ήταν οι κύριες ανησυχίες τους. Η αφήγηση του Ευαγγελίου καταγράφει τις διαφορετικές αντιδράσεις.

‘Πολλοί, λοιπόν, από τους Iουδαίους, που είχαν έρθει στη Mαρία, και είδαν όσα είχε κάνει ο Iησούς, πίστεψαν σ’ αυτόν. Mερικοί απ’ αυτούς, όμως, πήγαν στους Φαρισαίους, και είπαν σ’ αυτούς όσα έκανε ο Iησούς. Oι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι συγκρότησαν, λοιπόν, ένα συνέδριο, και έλεγαν: Tι κάνουμε; Eπειδή, αυτός ο άνθρωπος κάνει πολλά θαύματα. Aν τον αφήσουμε έτσι, όλοι θα πιστέψουν σ’ αυτόν· και θάρθουν οι Pωμαίοι και θα αφανίσουν και τον τόπο μας και το έθνος. Ένας, μάλιστα, κάποιος απ’ αυτούς, ο Kαϊάφας, που ήταν αρχιερέας εκείνου τού χρόνου, τους είπε: Eσείς δεν ξέρετε τίποτε· ούτε συλλογίζεστε ότι, μας συμφέρει να πεθάνει ένας άνθρωπος για χάρη τού λαού, και να μη χαθεί ολόκληρο το έθνος. Kαι τούτο δεν το είπε από τον εαυτό του, αλλά επειδή ήταν αρχιερέας εκείνου τού χρόνου, προφήτευσε ότι ο Iησούς επρόκειτο να πεθάνει χάρη τού έθνους· και όχι μονάχα για χάρη τού έθνους, αλλά και για να συγκεντρώσει σε ένα τα διασκορπισμένα παιδιά τού Θεού. Aπό την ημέρα εκείνη, λοιπόν, έκαναν συμβούλιο για να τον θανατώσουν. Γι’ αυτό, ο Iησούς δεν περπατούσε πλέον φανερά ανάμεσα στους Iουδαίους, αλλά αναχώρησε από εκεί στον τόπο κοντά στην έρημο, στην πόλη που λεγόταν Eφραΐμ, και έμενε εκεί μαζί με τους μαθητές του. Πλησίαζε δε το Πάσχα των Iουδαίων· και πολλοί ανέβηκαν από εκείνο τον τόπο στα Iεροσόλυμα πριν από το Πάσχα, για να καθαρίσουν τον εαυτό τους. Zητούσαν, λοιπόν, τον Iησού, και έλεγαν αναμεταξύ τους, καθώς στέκονταν μέσα στο ιερό: Tι σας φαίνεται; Ότι δεν θάρθει στη γιορτή; Kαι είχαν δώσει προσταγή και οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι, αν κάποιος μάθει πού είναι, να το διαμηνύσει, για να τον πιάσουν.’

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 11:45-57

Το δράμα συνεχίζει να κλιμακώνεται

Έτσι, η ένταση αυξήθηκε. Ο Ιησούς διακήρυξε ότι ήταν «ζωή» και «ανάσταση» και ότι θα νικούσε τον ίδιο τον θάνατο. Οι ηγέτες απάντησαν σχεδιάζοντας να τον θανατώσουν. Πολλοί από τον λαό τον πίστεψαν, αλλά πολλοί άλλοι δεν ήξεραν τι να πιστέψουν. 

Θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν ήμασταν μάρτυρες της ανάστασης του Λαζάρου, τι θα επιλέγαμε να κάνουμε. Θα ήμασταν σαν τους Φαρισαίους, επικεντρωμένοι σε κάτι άλλο, χάνοντας την προσφορά της ζωής από τον θάνατο; Ή θα «πιστεύαμε», εναποθέτοντας την ελπίδα μας στην προσφορά του για ανάσταση; Ακόμα κι αν δεν τα καταλαβαίναμε όλα; Οι διαφορετικές αντιδράσεις που καταγράφει το Ευαγγέλιο τότε είναι οι ίδιες αντιδράσεις στην προσφορά του που κάνουμε και εμείς σήμερα.

Αυτές οι αντιπαραθέσεις μεγάλωναν καθώς πλησίαζε το Πάσχα – η ίδια ακριβώς γιορτή που ο Μωυσής εγκαινίασε 1500 χρόνια νωρίτερα.   Η ιστορία του Ιησού συνεχίζεται δείχνοντας πώς, με έναν τρόπο που είναι βουτηγμένος σε απαράμιλλο δράμα, πήγε αυτή τη συνάντηση με τον Θάνατο ένα μεγάλο βήμα παραπέρα. Αυτό το βήμα φτάνει σε εσάς και εμένα και στην επιρροή του Θανάτου πάνω μας.

Το έκανε αυτό την τελευταία εβδομάδα της ζωής του, με παράξενες πράξεις που θα τίναζαν το κεφάλι ακόμη και του Δρ. Στρέιντζ. Εξετάζουμε την τελευταία εβδομάδα της ζωής του μέρα με τη μέρα, μαθαίνοντας την αξιοσημείωτη χρονική στιγμή της είσοδός του στην Ιερουσαλήμ .