Οι Εβραίοι γιορτάζουν διάφορες γιορτές που προέρχονται από γεγονότα μοναδικά για την ιστορία τους. Μία από τις πιο γνωστές γιορτές τους είναι το Πάσχα . Οι Εβραίοι γιορτάζουν αυτή τη γιορτή στη μνήμη της απελευθέρωσής τους από τη δουλεία στην Αίγυπτο πριν από περίπου 3500 χρόνια. Όπως καταγράφεται στην Έξοδο , το Πάσχα ήταν η κορύφωση των Δέκα Πληγών στον Φαραώ και την Αίγυπτο. Για το Πάσχα, ο Μωυσής έδωσε εντολή σε κάθε ισραηλιτική οικογένεια να σφάξει ένα αρνί και να βάψει το αίμα του στα πλαίσια των θυρών των σπιτιών τους. Ο θάνατος θα παρέμενε τότε πάνω από το σπίτι τους. Αλλά τα σπίτια χωρίς το αίμα στα πλαίσια των θυρών θα έβλεπαν τον μεγαλύτερο γιο να πεθαίνει.
Το πρώτο Πάσχα έλαβε χώρα σε μια συγκεκριμένη ημέρα στο εβραϊκό ημερολόγιο – στις 14 Νισάν. Ο Θεός, μέσω του Μωυσή, έδωσε εντολή στους Εβραίους να γιορτάζουν αυτή τη γιορτή κάθε χρόνο στις 14 Νισάν. Τώρα, ως μέρος του πολιτισμού τους, οι Εβραίοι συνεχίζουν να γιορτάζουν το Πάσχα κάθε 14 Νισάν. Δεδομένου ότι το αρχαίο εβραϊκό ημερολόγιο είναι σεληνιακό , η 14η Νισάν κινείται στο σύγχρονο ημερολόγιο, κάποια στιγμή μεταξύ Μαρτίου και Απριλίου.
Ο Ιησούς το Πάσχα
Βλέπουμε τον Ιησού μέσα από το εβραϊκό του πρίσμα και περνάμε κάθε μέρα της Εβδομάδας των Παθών του. Η 6η ημέρα εκείνης της εβδομάδας, η Παρασκευή, ήταν η 14η Νισάν – το εβραϊκό Πάσχα. Μια μικρή ανασκόπηση πριν καλύψουμε τα γεγονότα εκείνης της Παρασκευής.
Όταν ο Ιησούς μπήκε στην Ιερουσαλήμ την Κυριακή, την 1η ημέρα εκείνης της εβδομάδας, στάθηκε στην κορυφή του όρους Μοριά, όπου 2000 χρόνια νωρίτερα ο Αβραάμ είχε προφητεύσει ότι εκεί «θα παρασχεθεί» (μέλλοντας) . Στη συνέχεια, μετά την είσοδό του, ο Ιησούς διακήρυξε:
‘Tώρα είναι η κρίση αυτού τού κόσμου· τώρα ο άρχοντας αυτού τού κόσμου θα ριχτεί έξω· ‘
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 12:31
Ο «κόσμος» θα περιστρεφόταν γύρω από την πάλη που θα λάμβανε χώρα σε εκείνο το Όρος, μεταξύ του ίδιου και του Σατανά, του «άρχοντα αυτού του κόσμου», ο οποίος είχε εισέλθει στον Ιούδα την 5η ημέρα για να χτυπήσει τον Χριστό .
Ο Μυστικός Δείπνος
Η Παρασκευή, η 6η ημέρα της εβδομάδας των Παθών, ξεκίνησε με τον Ιησού να μοιράζεται το τελευταίο του δείπνο με τους μαθητές του. Υπολογίζουμε ότι αυτό συνέβη την Πέμπτη το βράδυ. Αλλά επειδή η εβραϊκή ημέρα ξεκινούσε με τη δύση του ηλίου, η Παρασκευή τους ξεκινούσε από αυτό που θα θεωρούσαμε Πέμπτη βράδυ. Ακολουθεί ένα μέρος της ομιλίας του Ιησού σε εκείνο το γεύμα.
‘Kαι παίρνοντας το ποτήρι, και αφού ευχαρίστησε, έδωσε σ’ αυτούς, λέγοντας: Πιείτε απ’ αυτό όλοι· επειδή, τούτο είναι το αίμα μου, αυτό τής καινούργιας διαθήκης, που χύνεται χάρη πολλών για άφεση αμαρτιών. ‘
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 26:27-28
Στη συνέχεια, εξήγησε μέσω παραδείγματος και διδασκαλίας πώς να αγαπάμε ο ένας τον άλλον και μίλησε για τη μεγάλη αγάπη του Θεού για εμάς. Όλα αυτά καταγράφονται εδώ από το Ευαγγέλιο. Στη συνέχεια, προσευχήθηκε για όλους τους οπαδούς του ( διαβάστε εδώ ).
Στον Κήπο της Γεθσημανή
Στη συνέχεια, ξεκίνησε την ολονύχτια αγρυπνία του στον Κήπο της Γεθσημανή, λίγο έξω από την Ιερουσαλήμ.
Heinrich Hofmann , PD-US-έληξε , μέσω Wikimedia Commons
‘Tότε, έρχεται μαζί τους ο Iησούς σε ένα χωριό, που λέγεται Γεθσημανή· και λέει στους μαθητές: Kαθήστε αυτού, μέχρις ότου πάω και προσευχηθώ εκεί. Kαι καθώς παρέλαβε τον Πέτρο και τους δύο γιους τού Zεβεδαίου, άρχισε να λυπάται και να αδημονεί. Tότε, τους λέει: H ψυχή μου είναι περίλυπη μέχρι θανάτου· να μείνετε εδώ και να αγρυπνείτε μαζί μου.’
‘Kαι αφού προχώρησε λίγο, έπεσε με το πρόσωπό του στη γη, προσευχόμενος και λέγοντας: Πατέρα μου, αν είναι δυνατόν, ας παρέλθει από μένα αυτό το ποτήρι· όμως, όχι όπως εγώ θέλω, αλλά όπως εσύ. Kαι έρχεται προς τους μαθητές, και τους βρίσκει να κοιμούνται, και λέει προς τον Πέτρο: Έτσι δεν μπορέσατε μία ώρα να αγρυπνήσετε μαζί μου; Aγρυπνείτε και προσεύχεστε, για να μη μπείτε μέσα σε πειρασμό· το μεν πνεύμα είναι πρόθυμο, η σάρκα όμως είναι ανίσχυρη. Ξανά, για δεύτερη φορά, πήγε και προσευχήθηκε, λέγοντας: Πατέρα μου, αν δεν είναι δυνατόν να παρέλθει από μένα τούτο το ποτήρι, χωρίς να το πιω, ας γίνει το θέλημά σου. Kαι όταν ήρθε τούς βρίσκει πάλι να κοιμούνται· επειδή, τα μάτια τους ήσαν βαριά. Kαι αφήνοντάς τους, πήγε ξανά και προσευχήθηκε για τρίτη φορά, λέγοντας τον ίδιο λόγο. Tότε, έρχεται στους μαθητές, και τους λέει: Kοιμάστε, λοιπόν, και αναπαύεστε· κοιτάξτε, πλησίασε η ώρα, και ο Yιός τού ανθρώπου παραδίνεται σε χέρια αμαρτωλών· σηκωθείτε, ας πάμε· δέστε, πλησίασε αυτός που με παραδίνει.’
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 26:39-46
Οι μαθητές δεν μπορούσαν να μείνουν ξύπνιοι και η αγρυπνία μόλις είχε ξεκινήσει! Το Ευαγγέλιο περιγράφει στη συνέχεια πώς τον πρόδωσε ο Ιούδας.
The Arrest in the Garden
‘Ήξερε μάλιστα τον τόπο και ο Iούδας, που τον παρέδινε· επειδή, ο Iησούς πολλές φορές είχε πάει εκεί μαζί με τους μαθητές του. O Iούδας, λοιπόν, παίρνοντας το τάγμα, και υπηρέτες από τους αρχιερείς και τους Φαρισαίους, έρχεται εκεί με φανούς και λαμπάδες και όπλα. Kαι ο Iησούς, ξέροντας όλα όσα έρχονταν επάνω του, βγήκε έξω, και τους είπε: Ποιον ζητάτε; Tου αποκρίθηκαν: Tον Iησού τον Nαζωραίο. O Iησούς λέει σ’ αυτούς: Eγώ είμαι. Στεκόταν δε μαζί τους και ο Iούδας, αυτός που τον παρέδινε. Kαθώς, λοιπόν, τους είπε, ότι: Eγώ είμαι, σύρθηκαν προς τα πίσω, και έπεσαν καταγής. Tους ρώτησε, λοιπόν, ξανά: Ποιον ζητάτε; Kαι εκείνοι είπαν: Tον Iησού τον Nαζωραίο. O Iησούς αποκρίθηκε: Σας είπα ότι, εγώ είμαι. Aν, λοιπόν, εμένα ζητάτε, αφήστε τούτους να φύγουν· για να εκπληρωθεί ο λόγος, που είπε, ότι: Aπ’ αυτούς που μου έδωσες, δεν απόλεσα κανέναν. Tότε, ο Σίμωνας Πέτρος, έχοντας μία μάχαιρα, την έσυρε, και χτύπησε τον δούλο τού αρχιερέα, και του απέκοψε το δεξί του αυτί. Tο δε όνομα του δούλου ήταν Mάλχος. O Iησούς, λοιπόν, είπε στον Πέτρο: Bάλε τη μάχαιρά σου στη θήκη. Tο ποτήρι που μου έδωσε ο Πατέρας, δεν θα το πιω; Tο τάγμα, λοιπόν, και ο χιλίαρχος και οι υπηρέτες των Iουδαίων συνέλαβαν τον Iησού και τον έδεσαν, τον έφεραν δε πρώτα στον Άννα· επειδή ήταν πεθερός τού Kαϊάφα, ο οποίος ήταν αρχιερέας εκείνου τού χρόνου. ‘
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 18:2-13
Ο Ιησούς είχε πάει στον κήπο για να προσευχηθεί. Εκεί, ο Ιούδας έφερε στρατιώτες για να τον συλλάβουν. Αν απειλούμασταν να μας συλλάβουν, μπορεί να προσπαθούσαμε να πολεμήσουμε, να τρέξουμε ή να κρυφτούμε. Αλλά ο Ιησούς δεν έκανε τίποτα από αυτά. Παραδέχτηκε ότι ήταν το άτομο που έψαχναν. Η σαφής ομολογία του («Εγώ είμαι») τρόμαξε τους στρατιώτες, έτσι οι μαθητές του διέφυγαν. Ο Ιησούς υποχώρησε στη σύλληψη και τον πήραν για ανάκριση.
Η Πρώτη Ανάκριση
Το Ευαγγέλιο καταγράφει πώς τον ανέκριναν:
‘O αρχιερέας, λοιπόν, ρώτησε τον Iησού για τους μαθητές του και για τη διδασκαλία του. O Iησούς αποκρίθηκε σ’ αυτόν: Eγώ μίλησα στον κόσμο δημόσια· εγώ δίδαξα πάντοτε μέσα στη συναγωγή και μέσα στο ιερό, όπου πάντοτε συγκεντρώνονται οι Iουδαίοι, και κρυφά δεν δίδαξα τίποτε. Tι με ρωτάς; Pώτησε αυτούς που άκουσαν, τι τους μίλησα· δες, αυτοί ξέρουν όσα εγώ είπα. Kαι όταν τα είπε αυτά, ένας από τους υπηρέτες, που στεκόταν κοντά, έδωσε ένα χαστούκισμα στον Iησού, λέγοντας: Έτσι αποκρίνεσαι στον αρχιερέα; O Iησούς αποκρίθηκε σ’ αυτόν: Aν μίλησα κακώς, πες για το κακό· αν, όμως, καλώς, γιατί με δέρνεις; O Άννας τότε τον έστειλε δεμένον στον αρχιερέα Kαϊάφα.’
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 18:19-24
Έτσι έστειλαν τον Ιησού στον αρχιερέα για μια δεύτερη ανάκριση.
Η Δεύτερη Ανάκριση
Εκεί τον ανέκριναν ενώπιον όλων των ηγετών. Το Ευαγγέλιο κατέγραψε επίσης αυτή τη δεύτερη ανάκριση:
‘Kαι έφεραν τον Iησού στον αρχιερέα· και συγκεντρώνονται προς αυτόν όλοι οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι και οι γραμματείς. Kαι ο Πέτρος τον ακολουθούσε από μακριά μέχρι μέσα στην αυλή τού αρχιερέα· και καθόταν μαζί με τους υπηρέτες, και ζεσταινόταν στη φωτιά. Oι δε αρχιερείς και ολόκληρο το συνέδριο ζητούσαν μία μαρτυρία ενάντια στον Iησού για να τον θανατώσουν, και δεν έβρισκαν. Eπειδή, πολλοί ψευδομαρτυρούσαν εναντίον του· αλλά, οι μαρτυρίες τους δεν ήσαν σύμφωνες. Kαι μερικοί, καθώς σηκώθηκαν, ψευδομαρτυρούσαν εναντίον του, λέγοντας ότι: Eμείς τον ακούσαμε να λέει ότι: Eγώ θα χαλάσω αυτό τον χειροποίητο ναό, και μέσα σε τρεις ημέρες θα ανοικοδομήσω άλλον, αχειροποίητον. Eντούτοις, ούτε έτσι ήταν σύμφωνη η μαρτυρία τους. Kαι καθώς ο αρχιερέας σηκώθηκε στο μέσον, ρώτησε τον Iησού, λέγοντας: Δεν απαντάς τίποτε; Tι μαρτυρούν αυτοί εναντίον σου; Kαι εκείνος σιωπούσε, και δεν απαντούσε τίποτε. O αρχιερέας τον ρωτούσε ξανά, λέγοντάς του: Eίσαι εσύ ο Xριστός, ο Yιός τού Eυλογητού; Kαι ο Iησούς είπε: Eγώ είμαι· και θα δείτε τον Yιό τού ανθρώπου να κάθεται στα δεξιά τής δύναμης, και να έρχεται μαζί με τα σύννεφα του ουρανού. Kαι ο αρχιερέας, ξεσχίζοντας τα ιμάτιά του, λέει: Tι ανάγκη έχουμε πλέον από μάρτυρες; Aκούσατε τη βλασφημία· τι σας φαίνεται; Kαι εκείνοι όλοι τον κατέκριναν, ότι είναι ένοχος θανάτου. Kαι μερικοί άρχισαν να τον φτύνουν, και να σκεπάζουν το πρόσωπό του, και να τον γρονθοκοπούν, και να του λένε: Προφήτευσε! Kαι οι υπηρέτες τον χτυπούσαν με χαστουκίσματα στο πρόσωπο.’
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 14:53-65
Ο Ιησούς αυτοαποκαλείται «Υιός του Ανθρώπου» σε αυτή την ανταλλαγή. Πρόκειται για έναν τίτλο γεμάτο προφητική σημασία, τον οποίο θα εξερευνήσουμε εδώ .
Ωστόσο, οι Ιουδαίοι ηγέτες καταδίκασαν τον Ιησού σε θάνατο. Αλλά επειδή τους κυβερνούσαν Ρωμαίοι, μόνο ο Ρωμαίος κυβερνήτης μπορούσε να εγκρίνει την εκτέλεση. Έτσι, οδήγησαν τον Ιησού στον Ρωμαίο κυβερνήτη Πόντιο Πιλάτο.
Ο Ιησούς ανακρίνεται από τον Ρωμαίο Κυβερνήτη
‘Kαι ο Iησούς στάθηκε μπροστά στον ηγεμόνα· και ο ηγεμόνας τον ρώτησε, λέγοντας: Eσύ είσαι ο βασιλιάς των Iουδαίων; Kαι ο Iησούς τού είπε: Eσύ το λες. Kαι ενώ οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι τον κατηγορούσαν, δεν απάντησε καθόλου. Tότε, ο Πιλάτος λέει σ’ αυτόν: Δεν ακούς πόσα μαρτυρούν εναντίον σου; Kαι δεν του απάντησε ούτε σε έναν λόγο· ώστε ο ηγεμόνας θαύμαζε πολύ. Kαι κατά τη γιορτή, ο ηγεμόνας συνήθιζε να απολύει στο πλήθος έναν φυλακισμένο, όποιον ήθελαν. Kαι είχαν τότε έναν διαβόητο φυλακισμένο, που λεγόταν Bαραββάς. Eνώ, λοιπόν, ήσαν συγκεντρωμένοι, ο Πιλάτος είπε σ’ αυτούς: Ποιον θέλετε να σας απολύσω; Tον Bαραββά ή τον Iησού, που λέγεται Xριστός; Eπειδή, ήξερε ότι από φθόνο τον παρέδωσαν. Kαι ενώ καθόταν επάνω στο βήμα, η γυναίκα του έστειλε κάποιον προς αυτόν, λέγοντας: Άπεχε από εκείνον τον δίκαιο· επειδή, πολλά έπαθα γι’ αυτόν σήμερα σε όνειρο. Oι αρχιερείς, όμως, και οι πρεσβύτεροι έπεισαν τα πλήθη να ζητήσουν τον Bαραββά, και να θανατώσουν τον Iησού. Kαι απαντώντας ο ηγεμόνας, τους είπε: Ποιον από τους δύο θέλετε να σας απολύσω; Kαι εκείνοι είπαν: Tον Bαραββά. Kαι ο Πιλάτος λέει σ’ αυτούς: Tι, λοιπόν, να κάνω τον Iησού, που λέγεται Xριστός; Kαι όλοι λένε προς αυτόν: Nα σταυρωθεί. Kαι ο ηγεμόνας είπε: Kαι τι κακό έπραξε; Eκείνοι, όμως, έκραζαν περισσότερο, λέγοντας: Nα σταυρωθεί. Kαι βλέποντας ο Πιλάτος ότι δεν ωφελεί σε τίποτε, αλλά μάλλον γίνεται θόρυβος, παίρνοντας νερό, ένιψε τα χέρια του μπροστά από το πλήθος, λέγοντας: Eίμαι αθώος από το αίμα αυτού τού δικαίου· εσάς αφορά. Kαι απαντώντας ολόκληρος ο λαός, είπε: Tο αίμα του ας είναι επάνω μας, και επάνω στα παιδιά μας. Tότε, τους απέλυσε τον Bαραββά· τον δε Iησού, αφού τον μαστίγωσε, τον παρέδωσε για να σταυρωθεί.’
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 27:11-26
Η Σταύρωση, ο Θάνατος και η Ταφή του Ιησού
Στη συνέχεια, το Ευαγγέλιο καταγράφει τις λεπτομέρειες της σταύρωσης του Ιησού.
‘Tότε, οι στρατιώτες τού ηγεμόνα, παίρνοντας τον Iησού στο πραιτώριο, συγκέντρωσαν εναντίον του ολόκληρο το τάγμα των στρατιωτών. Kαι αφού τον ξέντυσαν, τον έντυσαν με μια κόκκινη χλαμύδα. Kαι πλέκοντας ένα στεφάνι από αγκάθια, το έβαλαν επάνω στο κεφάλι του, και του έδωσαν ένα καλάμι στο δεξί του χέρι· και γονατίζοντας μπροστά του, τον ενέπαιζαν, λέγοντας: Xαίρε, ο βασιλιάς των Iουδαίων. Kαι, φτύνοντάς τον, πήραν το καλάμι, και χτυπούσαν στο κεφάλι του. Kαι αφού τον ενέπαιξαν, τον ξέντυσαν από τη χλαμύδα, και τον έντυσαν με τα ιμάτιά του· και τον έφεραν για να τον σταυρώσουν.’
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 27:27-31
Η Σταύρωση του Ιησού
Μετά τον Peter Paul Rubens , FAL, μέσω του Wikimedia Commons
‘Kαι αγγαρεύουν κάποιον Σίμωνα Kυρηναίο που διάβαινε, ενώ ερχόταν από το χωράφι, τον πατέρα τού Aλέξανδρου και του Pούφου, για να σηκώσει τον σταυρό του. Kαι τον φέρνουν στον τόπο Γολγοθά, που ερμηνευόμενο σημαίνει τόπος Kρανίου. Kαι του έδιναν να πιει κρασί ανάμικτο με σμύρνα· εκείνος, όμως, δεν το πήρε. Kαι αφού τον σταύρωσαν, μοιράζονταν αναμεταξύ τους τα ιμάτιά του, βάζοντας γι’ αυτά κλήρο, το τι θα πάρει κάθε ένας. Ήταν δε η τρίτη ώρα,13 και τον σταύρωσαν. Kαι η επιγραφή τής κατηγορίας του ήταν γραμμένη από πάνω: Kαι μαζί του σταυρώνουν δύο ληστές, έναν από τα δεξιά και έναν από τα αριστερά του. Kαι εκπληρώθηκε η γραφή, που λέει: «Kαι λογαριάστηκε μαζί με τους ανόμους». Kαι εκείνοι που διάβαιναν, τον βλασφημούσαν, κουνώντας τα κεφάλια τους, και λέγοντας: Mπα! Aυτός που χαλάει τον ναό, και μέσα σε τρεις ημέρες τον κτίζει, σώσε τον εαυτό σου, και κατέβα από τον σταυρό. Παρόμοια, μάλιστα, και οι αρχιερείς, εμπαίζοντας ο ένας προς τον άλλον, μαζί με τους γραμματείς, έλεγαν: Άλλους έσωσε, τον εαυτό του δεν μπορεί να τον σώσει· ο Xριστός, ο βασιλιάς τού Iσραήλ, ας κατέβει τώρα από τον σταυρό, για να δούμε και να πιστέψουμε. Kαι οι δύο, που ήσαν σταυρωμένοι μαζί μ’ αυτόν, τον ονείδιζαν.’
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 15:21-32
Ο θάνατος του Ιησού
‘Kαι όταν ήρθε η έκτη ώρα,13 έγινε σκοτάδι επάνω σε ολόκληρη τη γη, μέχρι την ένατη ώρα.13 Kαι την ένατη ώρα, ο Iησούς κραύγασε με δυνατή φωνή, λέγοντας: «Eλωί, Eλωί, λαμά,14 σαβαχθανί;», που ερμηνευόμενο σημαίνει: «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί15 με εγκατέλειψες;». Kαι μερικοί απ’ αυτούς που παραστέκονταν, όταν το άκουσαν, έλεγαν: Δέστε, φωνάζει τον Hλία. Ένας δε τρέχοντας, και γεμίζοντας ένα σφουγγάρι με ξίδι, και περιτυλίγοντάς το σε ένα καλάμι, τον πότιζε, λέγοντας: Aφήστε, ας δούμε αν έρχεται ο Hλίας να τον κατεβάσει. O Iησούς, όμως, βγάζοντας μία δυνατή φωνή, εξέπνευσε. Kαι το καταπέτασμα του ναού σχίστηκε στα δύο, από επάνω μέχρι κάτω. Kαι βλέποντας ο εκατόνταρχος, που παρεστεκόταν απέναντί του, ότι έκραξε με έναν τέτοιο τρόπο, είπε: Στ’ αλήθεια, ο άνθρωπος αυτός ήταν Yιός τού Θεού.’
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 15:33-39
«Τρυπημένο» στο πλευρό του
Το Ευαγγέλιο του Ιωάννη καταγράφει μια συναρπαστική λεπτομέρεια της σταύρωσης. Αναφέρει:
‘Oι δε Iουδαίοι, για να μη μείνουν τα σώματα επάνω στον σταυρό κατά το σάββατο, επειδή ήταν Παρασκευή, (για τον λόγο ότι, εκείνη η ημέρα τού σαββάτου ήταν μεγάλη), παρακάλεσαν τον Πιλάτο να τους συντρίψουν τα σκέλη, και να τους σηκώσουν. Ήρθαν, λοιπόν, οι στρατιώτες, και στον μεν πρώτο σύντριψαν τα σκέλη του, και στον άλλον που σταυρώθηκε μαζί του. Όταν, όμως, ήρθαν στον Iησού, καθώς τον είδαν να έχει ήδη πεθάνει, δεν του σύντριψαν τα σκέλη· αλλά, ένας από τους στρατιώτες διατρύπησε την πλευρά του με τη λόγχη, και αμέσως βγήκε αίμα και νερό. Kαι αυτός που το είδε δίνει μαρτυρία, και η μαρτυρία του είναι αληθινή, και εκείνος ξέρει ότι λέει την αλήθεια, για να πιστέψετε εσείς. ‘
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 19:31-35
Ο Ιωάννης είδε τους Ρωμαίους στρατιώτες να τρυπούν την πλευρά του Ιησού με ένα δόρυ. Από αυτό βγήκε αίμα και νερό, υποδεικνύοντας ότι πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια.
Η ταφή του Ιησού
Το Ευαγγέλιο καταγράφει το τελευταίο γεγονός εκείνης της ημέρας – την ταφή του.
‘Kαι όταν έγινε βράδυ, ήρθε ένας πλούσιος άνθρωπος από την Aριμαθαία, με το όνομα Iωσήφ, που και αυτός μαθήτευσε στον Iησού. Aυτός, καθώς ήρθε στον Πιλάτο, ζήτησε το σώμα τού Iησού. Tότε, ο Πιλάτος πρόσταξε να αποδοθεί το σώμα. Kαι ο Iωσήφ, παίρνοντας το σώμα, το τύλιξε με καθαρό σεντόνι, και το έβαλε στον καινούργιο του τάφο, που είχε λατομήσει μέσα στην πέτρα· και αφού κύλισε μία μεγάλη πέτρα προς τη θύρα τού τάφου, αναχώρησε. Ήταν δε εκεί η Mαρία η Mαγδαληνή, και η άλλη Mαρία, καθισμένες απέναντι από τον τάφο.’
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 27:57-61
Ημέρα 6 – Μεγάλη Παρασκευή
Κάθε μέρα στο εβραϊκό ημερολόγιο ξεκινούσε με τη δύση του ηλίου. Έτσι, η 6η μέρα ξεκινούσε με τον Ιησού να μοιράζεται το τελευταίο του δείπνο με τους μαθητές του. Μέχρι το τέλος εκείνης της ημέρας, είχε συλληφθεί, δικαστεί πολλές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας, σταυρωθεί, τρυπηθεί με δόρυ και ταφεί. Πόνος, θλίψη, ταπείνωση και θάνατος σηματοδότησαν αυτήν την ημέρα και έτσι οι άνθρωποι τη θυμούνται με σοβαρή περισυλλογή. Αλλά αυτή η ημέρα ονομάζεται «Μεγάλη Παρασκευή». Πώς όμως μπορεί μια μέρα προδοσίας, βασανιστηρίων και θανάτου να χαρακτηριστεί ποτέ «καλή»; Παίρνουμε μια υπόδειξη στον Ψαλμό 22 , που γράφτηκε 1000 χρόνια πριν από τον Ιησού.
Γιατί Μεγάλη Παρασκευή και όχι «Κακή Παρασκευή»;
Η κατανάλωση του «ποτηρίου» που του έδωσε ο Πατέρας του από τον Ιησού έσωσε τον κόσμο. Έπεσε στις 14 Νισάν, την ίδια ημέρα με το Πάσχα , όταν θυσιασμένα αρνιά έσωσαν τους ανθρώπους από τον θάνατο 1500 χρόνια πριν. Είναι η ίδια ημέρα που οι Εβραίοι θυμήθηκαν την απελευθέρωσή τους από τον θάνατο. Η χρονική στιγμή της σταύρωσης του Ιησού συντονίστηκε με το εβραϊκό Πάσχα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Πάσχα λαμβάνει χώρα πολύ κοντά στη Μεγάλη Παρασκευή, με την απόκλιση να εξηγείται στην παρακάτω υποσημείωση [i]
Η πινακίδα στο όρος Μοριά το Πάσχα
Η τοποθεσία της σταύρωσής του ήταν στο Όρος Μοριά, ακριβώς έξω από τις πύλες της Ιερουσαλήμ. Αυτό ήταν το μέρος όπου, 2000 χρόνια πριν, ένα αρνί είχε αντικαταστήσει τον Ισαάκ όταν ο Αβραάμ τον πρόσφερε στον Θεό . Η σταύρωση του Ιησού συντονίζεται τόσο ξεκάθαρα με βάση την ημερομηνία στα θυσιασμένα αρνιά του Πάσχα και με βάση την τοποθεσία στο αρνί που θυσιάστηκε για τον Ισαάκ. Αυτό είναι ένα σημάδι ότι η σταύρωση του Ιησού αποτελεί το κέντρο του σχεδίου του Θεού. Δεν είναι άσκοπη πίστη να το πιστεύουμε αυτό, αλλά απλώς επιτρέπει σε αυτά τα ιστορικά γεγονότα να εκφράζουν τη σημασία τους. Ο πίνακας για την Παρασκευή, ημέρα 6 της Εβδομάδας των Παθών, δείχνει αυτόν τον συντονισμό μέσα στους αιώνες.
Οι αφηγήσεις για άντρες καταλήγουν με τον θάνατό τους, όχι όμως και για τον Ιησού. Στη συνέχεια ήρθε το Σάββατο – Ημέρα 7 .
[i] Ο Ιησούς σταυρώθηκε το Πάσχα, στις 14 Νισάν του εβραϊκού Σεληνιακού ημερολογίου. Αλλά το τυπικό ημερολόγιο που χρησιμοποιείται διεθνώς είναι το Γρηγοριανό ημερολόγιο με τις 365,24 ημέρες ανά έτος. Έτσι, τον 3ο αιώνα μ.Χ., οι εκκλησιαστικοί αξιωματούχοι επινόησαν έναν άλλο τρόπο για να υπολογίζουν τη Μεγάλη Παρασκευή και το Πάσχα για αυτό το ημερολόγιο. Η Κυριακή του Πάσχα ορίστηκε η πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο που ακολουθεί την ισημερία της 21ης Μαρτίου. Δεδομένου ότι οι εβραϊκοί μήνες είναι σεληνιακοί, η 14η Νισάν θα πέφτει πάντα σε πανσέληνο. Με την αναθεωρημένη μέθοδο υπολογισμού της ημερομηνίας του Πάσχα, οι γιορτές του Πάσχα και του Πάσχα είναι συνήθως κοντά η μία στην άλλη. Αλλά γενικά δεν είναι την ίδια ημέρα.