Στη σύγχρονη, μορφωμένη εποχή μας, μερικές φορές αναρωτιόμαστε αν οι παραδοσιακές πεποιθήσεις, ειδικά αυτές που αφορούν τη Βίβλο, είναι απλώς ξεπερασμένες δεισιδαιμονίες. Η Βίβλος αφηγείται πολλά απίστευτα θαύματα. Αλλά πιθανώς η ιστορία της Μεγάλης Παρασκευής και των πρώτων καρπών για την ανάσταση του Ιησού Χριστού από τους νεκρούς μετά τη σταύρωσή του φαίνεται η πιο απίστευτη.
John Singleton Copley , PD-US-έληξε , μέσω Wikimedia Commons
Υπάρχουν λογικά στοιχεία για να λάβουμε σοβαρά υπόψη αυτή την αφήγηση για την ανάσταση του Ιησού από τους νεκρούς; Παραδόξως για πολλούς, μπορεί να προβληθεί ένα ισχυρό επιχείρημα ότι η ανάσταση του Ιησού όντως συνέβη. Και αυτό προέρχεται από ένα επιχείρημα που βασίζεται σε ιστορικά δεδομένα. Βασίζεται σε στοιχεία και λογική, όχι σε θρησκευτικές πεποιθήσεις.
Αυτό το ερώτημα αξίζει προσεκτικής διερεύνησης, καθώς επηρεάζει άμεσα τη ζωή μας. Άλλωστε, όλοι θα πεθάνουμε, ανεξάρτητα από το πόσα χρήματα, εκπαίδευση, υγεία και άλλους στόχους επιτυγχάνουμε στη ζωή . Αν ο Ιησούς νίκησε τον θάνατο, τότε αυτό μας δίνει μια πραγματική ελπίδα ενόψει του επερχόμενου θανάτου μας. Ας δούμε τα κύρια ιστορικά δεδομένα και τα στοιχεία για την ανάστασή του.
Το γεγονός ότι ο Ιησούς υπήρξε και πέθανε με έναν δημόσιο θάνατο που άλλαξε την πορεία της ιστορίας είναι βέβαιο. Δεν χρειάζεται να ανατρέξει κανείς στην Αγία Γραφή για να το επιβεβαιώσει. Η κοσμική ιστορία καταγράφει αρκετές αναφορές στον Ιησού και την επίδραση που άσκησε στον κόσμο της εποχής του.
Ας δούμε δύο.
Τάκιτος: Ιστορική αναφορά στον Ιησού
Ο Ρωμαίος κυβερνήτης-ιστορικός Τάκιτος αναφέρθηκε στον Ιησού όταν κατέγραψε πώς ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Νέρωνας εκτέλεσε Χριστιανούς του 1ου αιώνα (το 65 μ.Χ.). Ο Νέρωνας κατηγόρησε τους Χριστιανούς για την πυρπόληση της Ρώμης και στη συνέχεια προχώρησε σε μια εκστρατεία εξόντωσης εναντίον τους. Να τι έγραψε ο Τάκιτος το 112 μ.Χ.:
«Ο Νέρωνας… τιμώρησε με τα πιο τρομερά βασανιστήρια τα άτομα που κοινώς αποκαλούνταν Χριστιανοί, οι οποίοι ήταν μισητοί για τις αχρειότητές τους. Ο Χριστός, ο ιδρυτής του ονόματος, θανατώθηκε από τον Πόντιο Πιλάτο, επίτροπο της Ιουδαίας κατά τη βασιλεία του Τιβέριου. Αλλά η ολέθρια δεισιδαιμονία, που είχε κατασταλεί για ένα διάστημα, ξέσπασε ξανά, όχι μόνο στην Ιουδαία, από όπου ξεκίνησε η κακοτυχία, αλλά και στην πόλη της Ρώμης».
Τάκιτος. Χρονικά XV. 44
Ο Τάκιτος επιβεβαιώνει ότι:
- Ο Ιησούς ήταν ιστορικό πρόσωπο.
- Εκτελέστηκε από τον Πόντιο Πιλάτο.
- Μέχρι το 65 μ.Χ. (την εποχή του Νέρωνα) η χριστιανική πίστη είχε εξαπλωθεί σε όλη τη Μεσόγειο, από την Ιουδαία μέχρι τη Ρώμη. Επίσης, το είχε κάνει με τέτοια δύναμη που ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας ένιωσε ότι έπρεπε να την αντιμετωπίσει.
Παρατηρήστε ότι ο Τάκιτος λέει αυτά τα πράγματα ως εχθρικός μάρτυρας. Το γνωρίζουμε αυτό επειδή χαρακτηρίζει το κίνημα που ξεκίνησε ο Ιησούς ως «κακή δεισιδαιμονία». Το αντιτίθεται αλλά δεν αρνείται την ιστορικότητά του.
Ιώσηπος: Ιστορική αναφορά στον Ιησού
Ο Ιώσηπος ήταν ένας Εβραίος στρατιωτικός ηγέτης/ιστορικός του πρώτου αιώνα μ.Χ. που έγραψε προς Ρωμαίους. Συνόψισε την ιστορία των Εβραίων από την αρχή τους μέχρι την εποχή του. Με αυτόν τον τρόπο, κάλυψε επίσης την εποχή και τη σταδιοδρομία του Ιησού με τα εξής λόγια:
«Εκείνη την εποχή υπήρχε ένας σοφός άνθρωπος… ο Ιησούς… αγαθός και… ενάρετος. Και πολλοί άνθρωποι από τους Ιουδαίους και τα άλλα έθνη έγιναν μαθητές του. Ο Πιλάτος τον καταδίκασε σε σταύρωση και θάνατο. Και όσοι είχαν γίνει μαθητές του δεν εγκατέλειψαν τη μαθητεία του. Ανέφεραν ότι τους είχε εμφανιστεί τρεις ημέρες μετά τη σταύρωσή του και ότι ήταν ζωντανός».
Ιώσηπος. 90 μ.Χ. Αρχαιότητες xviii. 33
Ο Ιώσηπος επιβεβαιώνει ότι:
- Ο Ιησούς υπήρξε,
- Ήταν θρησκευτικός δάσκαλος,
- Οι μαθητές Του διακήρυξαν δημόσια την ανάσταση του Ιησού από τους νεκρούς.
Έτσι, από αυτές τις ματιές στο παρελθόν φαίνεται ότι ο θάνατος του Ιησού ήταν ένα πολύ γνωστό γεγονός. Επιπλέον, οι μαθητές του επέβαλαν δημόσια τον ισχυρισμό της ανάστασής του στον ελληνορωμαϊκό κόσμο.
Ιστορικό Υπόβαθρο από την Αγία Γραφή
Ο Λουκάς, γιατρός και ιστορικός, παρέχει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το πώς αυτή η πίστη προόδευσε στον αρχαίο κόσμο. Ακολουθεί το απόσπασμά του από το βιβλίο των Πράξεων στη Βίβλο:
1KAI ενώ αυτοί μιλούσαν στον λαό, ήρθαν εναντίον τους οι ιερείς και ο στρατηγός τού ιερού και οι Σαδδουκαίοι, 2αγανακτώντας, επειδή δίδασκαν τον λαό, και κήρυτταν διαμέσου τού Iησού την ανάσταση από τους νεκρούς· 3και έβαλαν επάνω τους τα χέρια, και τους έβαλαν σε φύλαξη μέχρι την επόμενη ημέρα· επειδή, ήταν κιόλας βράδυ. 4Πολλοί, μάλιστα, από εκείνους που άκουσαν τον λόγο πίστεψαν· και ο αριθμός των ανδρών έγινε περίπου 5.000. 5Kαι την επόμενη ημέρα συγκεντρώθηκαν στην Iερουσαλήμ οι άρχοντές τους και οι πρεσβύτεροι και οι γραμματείς, 6και ο Άννας ο αρχιερέας και ο Kαϊάφας και ο Iωάννης και ο Aλέξανδρος, και όσοι ήσαν από αρχιερατικό γένος. 7Kαι αφού στήνοντάς τους στο μέσον, ρωτούσαν: Mε ποια δύναμη ή με ποιο όνομα το πράξατε εσείς αυτό; 8Tότε, ο Πέτρος, καθώς έγινε πλήρης Πνεύματος Aγίου, τους είπε: Άρχοντες του λαού και πρεσβύτεροι του Iσραήλ, 9αν εμείς ανακρινόμαστε σήμερα για ευεργεσία σε έναν άνθρωπο που ήταν ασθενής, με ποια δύναμη αυτός γιατρεύτηκε, 10ας είναι γνωστό σε όλους εσάς, και σε ολόκληρο τον λαό τού Iσραήλ ότι, διαμέσου τού ονόματος του Iησού Xριστού, του Nαζωραίου, που εσείς σταυρώσατε, τον οποίο ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, διαμέσου αυτού παραστέκεται αυτός μπροστά σας υγιής. 11Aυτός είναι η πέτρα, που εξουθενώθηκε από σας τούς οικοδομούντες, η οποία έγινε ακρογωνιαία πέτρα. 12Kαι δεν υπάρχει διαμέσου κανενός άλλου η σωτηρία· επειδή, ούτε άλλο όνομα είναι δοσμένο κάτω από τον ουρανό ανάμεσα στους ανθρώπους, διαμέσου τού οποίου πρέπει να σωθούμε.
13Kαι βλέποντας την παρρησία τού Πέτρου και του Iωάννη, και καθώς πληροφορήθηκαν ότι είναι άνθρωποι αγράμματοι και ιδιώτες, θαύμαζαν, και τους αναγνώριζαν ότι ήσαν μαζί με τον Iησού. 14Bλέποντας, μάλιστα, τον άνθρωπο που είχε θεραπευθεί να στέκεται μαζί τους, δεν είχαν τίποτε να αντιμιλήσουν.
15Kαι αφού τούς πρόσταξαν να βγουν έξω από το συνέδριο, έκαναν μεταξύ τους συμβούλιο, 16λέγοντας: Tι θα κάνουμε σ’ αυτούς τούς ανθρώπους; Eπειδή, ότι ένα αξιοσημείωτο θαύμα έγινε μεν διαμέσου αυτών, είναι φανερό σε όλους όσους κατοικούν στην Iερουσαλήμ, και δεν μπορούμε να το αρνηθούμε·
ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 4: 1-16
17Kαι καθώς σηκώθηκε ο αρχιερέας και όλοι όσοι ήσαν μαζί του, οι οποίοι ήσαν η αίρεση των Σαδδουκαίων, γέμισαν από ζηλοτυπία· 18και έβαλαν τα χέρια τους επάνω στους αποστόλους, και τους έβαλαν σε δημόσια φυλακή.
19Όμως, άγγελος του Kυρίου κατά τη νύχτα άνοιξε τις θύρες τής φυλακής, και βγάζοντάς τους έξω, είπε: 20Πηγαίνετε, και καθώς θα σταθείτε, μιλάτε προς τον λαό μέσα στο ιερό όλα τα λόγια αυτής τής ζωής. 21Όταν δε το άκουσαν, μπήκαν την αυγή στο ιερό, και δίδασκαν.
Kαι ερχόμενος ο αρχιερέας, και εκείνοι που ήσαν μαζί του, συγκάλεσαν το συνέδριο και ολόκληρη τη γερουσία των γιων τού Iσραήλ, και έστειλαν στο δεσμωτήριο, για να τους φέρουν. 22Όταν δε ήρθαν οι υπηρέτες, δεν τους βρήκαν στη φυλακή· και επιστρέφοντας, το ανήγγειλαν, 23λέγοντας ότι: Tο μεν δεσμωτήριο το
βρήκαμε κλεισμένο με κάθε ασφάλεια, και τους φύλακες να στέκονται απέξω, μπροστά από τις θύρες· ανοίγοντας, όμως, δεν βρήκαμε μέσα κανέναν.
24Kαι μόλις άκουσαν αυτά τα λόγια και ο ιερέας και ο στρατηγός τού ιερού και οι αρχιερείς, ήσαν σε απορία γι’ αυτούς, σε τι επρόκειτο αυτό να καταλήξει. 25Kαι καθώς ήρθε κάποιος ανήγγειλε σ’ αυτούς, λέγοντας, ότι: Δέστε, οι άνθρωποι, που τους είχατε βάλει στη φυλακή, στέκονται μέσα στο ιερό και διδάσκουν τον λαό.
26Tότε, πήγε ο στρατηγός μαζί με τους υπηρέτες, και τους έφερε, όχι με βία· επειδή, φοβόνταν τον λαό να μη λιθοβοληθούν. 27Kαι όταν τούς έφεραν, τους έστησαν μέσα στο συνέδριο· και ο αρχιερέας τούς ρώτησε, 28λέγοντας: Δεν σας παραγγείλαμε ρητά να μη διδάσκετε σε τούτο το όνομα; Kαι δέστε, γεμίσατε την Iερουσαλήμ από τη διδασκαλία σας, και θέλετε να φέρετε επάνω μας το αίμα αυτού τού ανθρώπου.
29Aποκρινόμενος δε ο Πέτρος και οι απόστολοι, είπαν: Πρέπει να πειθαρχούμε στον Θεό μάλλον παρά στους ανθρώπους. 30O Θεός των πατέρων μας ανέστησε τον Iησού, που εσείς θανατώσατε, αφού τον κρεμάσατε επάνω σε ξύλο. 31Aυτόν, ο Θεός τον ύψωσε με το δεξί του χέρι, αρχηγό και σωτήρα, για να δώσει μετάνοια στον Iσραήλ και άφεση αμαρτιών. 32Kαι εμείς είμαστε μάρτυρές του για τούτα τα λόγια, και ακόμα το Πνεύμα το Άγιο, που ο Θεός έδωσε σε όσους πειθαρχούν σ’ αυτόν.
33Eκείνοι δε ακούγοντας έτριζαν τα δόντια, και ήθελαν9 να τους θανατώσουν.
H πρόταση του Γαμαλιήλ
34Kάποιος δε Φαρισαίος, με το όνομα Γαμαλιήλ, δάσκαλος του νόμου, που τον τιμούσε ολόκληρος ο λαός, καθώς σηκώθηκε στο συνέδριο, πρόσταξε να βγάλουν έξω για λίγη ώρα τούς αποστόλους, 35και είπε σ’ αυτούς: Άνδρες Iσραηλίτες, προσέχετε στον εαυτό σας για τούτους τούς ανθρώπους, τι πρόκειται να κάνετε. 36Eπειδή, πριν από τις ημέρες αυτές, σηκώθηκε ο Θευδάς, λέγοντας τον εαυτό του ότι είναι κάποιος μεγάλος, στον οποίο προσκολλήθηκε ένας αριθμός από άνδρες μέχρι 400· ο οποίος φονεύθηκε, και όλοι όσοι πείθονταν σ’ αυτόν διαλύθηκαν, και κατάντησαν σε ένα τίποτε. 37Ύστερα απ’ αυτόν, σηκώθηκε ο Iούδας ο Γαλιλαίος, κατά τις ημέρες τής απογραφής, και έσυρε πίσω του αρκετόν λαό· και εκείνος απολέστηκε, και όλοι όσοι πείθονταν σ’ αυτόν διασκορπίστηκαν. 38Kαι τώρα σας λέω, να απέχετε από τους ανθρώπους αυτούς, και να τους αφήσετε· επειδή, αν η βουλή10 αυτή ή το έργο τούτο είναι από ανθρώπους, θα ματαιωθεί· 39αν, όμως, είναι από τον Θεό, δεν μπορείτε να το ματαιώσετε, και προσέχετε μήπως βρεθείτε και θεομάχοι.
40Kαι πείστηκαν σ’ αυτόν· και αφού προσκάλεσαν τους αποστόλους, τους έδειραν και τους παρήγγειλαν να μη μιλούν στο όνομα του Iησού, και τους απέλυσαν.
ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 5: 17-40
Μπορούμε να δούμε ότι οι αρχές κατέβαλαν μεγάλες προσπάθειες για να σταματήσουν αυτή τη νέα πεποίθηση. Αυτές οι αρχικές διαμάχες και διωγμοί έλαβαν χώρα στην Ιερουσαλήμ. Αυτή είναι η ίδια πόλη όπου μόλις λίγες εβδομάδες νωρίτερα ο Ιησούς είχε εκτελεστεί δημόσια και ταφεί.
Από αυτά τα ιστορικά δεδομένα, μπορούμε να διερευνήσουμε την ανάσταση ζυγίζοντας όλες τις πιθανές εναλλακτικές λύσεις. Στη συνέχεια, μπορούμε να αποφασίσουμε ποια έχει το πιο νόημα. Δεν χρειάζεται να προδικάζουμε με βάση την «πίστη» οποιαδήποτε υπερφυσική ανάσταση.
Το σώμα του Ιησού και ο Τάφος
Έχουμε μόνο δύο εναλλακτικές σχετικά με το σώμα του σταυρωμένου και νεκρού Ιησού. Είτε ο τάφος ήταν άδειος εκείνο το πρωί της Κυριακής του Πάσχα είτε περιείχε ακόμα το σώμα του. Δεν υπάρχουν άλλες επιλογές.
Ας υποθέσουμε ότι το σώμα του παρέμεινε στον τάφο. Καθώς όμως αναλογιζόμαστε τα ιστορικά γεγονότα που εξελίσσονταν, γρήγορα προκύπτουν δυσκολίες.
Γιατί οι Ρωμαίοι και Ιουδαίοι ηγέτες στην Ιερουσαλήμ έπρεπε να λάβουν τόσο ακραία μέτρα για να σταματήσουν τις ιστορίες ανάστασης, αν το σώμα βρισκόταν ακόμα στον τάφο;
Όλες οι ιστορικές πηγές που ερευνήσαμε υποδεικνύουν εχθρότητα από τις αρχές απέναντι στον ισχυρισμό της ανάστασης. Ωστόσο, αυτός ο τάφος βρισκόταν ακριβώς δίπλα στις δημόσιες διακηρύξεις των μαθητών για την ανάστασή του από τους νεκρούς στην Ιερουσαλήμ! Αν το σώμα του Ιησού βρισκόταν ακόμα στον τάφο, θα ήταν εύκολο για τις αρχές να παρελάσουν το σώμα του Χριστού μπροστά σε όλους. Αυτό θα είχε δυσφημίσει το νεοσύστατο κίνημα χωρίς να χρειαστεί να τους φυλακίσουν, να τους βασανίσουν και τελικά να τους μαρτυρήσουν.
Σκεφτείτε περαιτέρω, χιλιάδες άνθρωποι προσηλυτίστηκαν και πίστεψαν στη φυσική ανάσταση του Ιησού στην Ιερουσαλήμ εκείνη την εποχή. Ας υποθέσουμε ότι ήσασταν ένας από εκείνους στα πλήθη που άκουγαν τον Πέτρο, αναρωτώμενοι αν το απίστευτο μήνυμά του ήταν πιστευτό. (Άλλωστε, συνοδευόταν από διωγμό). Δεν θα είχατε κάνει τουλάχιστον το διάλειμμα για μεσημεριανό σας γεύμα για να πάτε στον τάφο και να ρίξετε μια ματιά μόνοι σας για να δείτε αν το σώμα ήταν ακόμα εκεί;
Αν το σώμα του Χριστού βρισκόταν ακόμα στον τάφο, αυτό το κίνημα δεν θα είχε κερδίσει οπαδούς σε ένα τόσο εχθρικό περιβάλλον με τόσο ενοχοποιητικά ανταποδείγματα διαθέσιμα .
Έτσι, το γεγονός ότι το σώμα του Χριστού παραμένει στον τάφο οδηγεί σε παραλογισμούς. Δεν βγάζει νόημα.
Έκλεψαν οι μαθητές το σώμα;
Φυσικά, υπάρχουν και άλλες πιθανές εξηγήσεις για έναν άδειο τάφο εκτός από την ανάσταση. Ωστόσο, οποιαδήποτε εξήγηση για την εξαφάνιση του σώματος πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη αυτές τις λεπτομέρειες: τη ρωμαϊκή σφραγίδα πάνω από τον τάφο, τη ρωμαϊκή περίπολο που φρουρούσε τον τάφο, τη μεγάλη πέτρα (1-2 τόνων) που κάλυπτε την είσοδο του τάφου και τα 40 κιλά ταριχευτικού παράγοντα στο σώμα. Η λίστα συνεχίζεται. Ο χώρος δεν μας επιτρέπει να εξετάσουμε όλους τους παράγοντες και τα σενάρια που εξηγούν το χαμένο σώμα. Αλλά η πιο πολυσυζητημένη εξήγηση ήταν πάντα ότι οι ίδιοι οι μαθητές έκλεψαν το σώμα από τον τάφο. Στη συνέχεια το έκρυψαν κάπου και μπόρεσαν να παραπλανήσουν τους άλλους.
Ας υποθέσουμε αυτό το σενάριο. Αποφύγετε, για χάρη της συζήτησης, ορισμένες από τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η εξήγηση του πώς η αποθαρρυμένη ομάδα μαθητών που τράπηκε σε φυγή για να σώσει τη ζωή της κατά τη σύλληψή του μπόρεσε να ανασυνταχθεί και να καταστρώσει ένα σχέδιο για να κλέψει το σώμα. Τρεις μέρες αφότου τράπηκαν σε φυγή κατά τη σύλληψή του, σχεδίασαν και εκτέλεσαν μια πολύ τολμηρή επιδρομή κομάντο. Ξεγέλασαν εντελώς τη Ρωμαϊκή φρουρά. Στη συνέχεια έσπασαν τη σφραγίδα, μετακίνησαν τον τεράστιο βράχο και έφυγαν με το ταριχευμένο σώμα. Όλα αυτά χωρίς να υποστούν καμία απώλεια (αφού όλοι παρέμειναν ζωντανοί για να γίνουν δημόσιοι μάρτυρες χωρίς τραυματισμούς λίγο αργότερα). Ας υποθέσουμε ότι το κατάφεραν με επιτυχία και στη συνέχεια βγήκαν στην παγκόσμια σκηνή για να ξεκινήσουν μια νέα πίστη βασισμένη στην απάτη τους.
Το κίνητρο των μαθητών: Η πίστη τους στην Ανάσταση
Πολλοί από εμάς σήμερα πιστεύουμε ότι αυτό που παρακίνησε τους μαθητές ήταν η ανάγκη να διακηρύξουν την αδελφοσύνη και την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων. Αλλά κοιτάξτε πίσω στην αφήγηση τόσο από τον Λουκά όσο και από τον Ιώσηπο. Θα παρατηρήσετε ότι το αμφιλεγόμενο ζήτημα ήταν «οι απόστολοι δίδασκαν τον λαό και κήρυτταν στον Ιησού την ανάσταση των νεκρών». Αυτό το θέμα είναι πρωταρχικής σημασίας στα γραπτά τους. Παρατηρήστε πώς ο Παύλος, ένας άλλος απόστολος, αξιολογεί τη σημασία της ανάστασης του Ιησού:
3Eπειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Xριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές· 4και ότι θάφτηκε, και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε, σύμφωνα με τις γραφές· 2. Eκατοντάδες μάρτυρες
της Aνάστασης του Xριστού
5και ότι φάνηκε στον Kηφά, έπειτα στους δώδεκα· 6ύστερα απ’ αυτά φάνηκε σε 500 και περισσότερους αδελφούς, μονομιάς, από τους οποίους οι περισσότεροι παραμένουν στη ζωή μέχρι τώρα, μερικοί όμως και κοιμήθηκαν· 7έπειτα, φάνηκε στον Iάκωβο, ύστερα σε όλους τούς αποστόλους· 8τελευταίον δε απ’ όλους, φάνηκε και σε μένα, σαν σε έκτρωμα. 9Eπειδή, εγώ είμαι ο ελάχιστος από τους αποστόλους· ο οποίος δεν είμαι άξιος να ονομάζομαι απόστολος, επειδή καταδίωξα την εκκλησία τού Θεού. 10Aλλά, με τη χάρη τού Θεού είμαι ό,τι είμαι· και η χάρη του σε μένα δεν έγινε μάταιη, αλλά κοπίασα περισσότερο απ’ όλους αυτούς· όμως, όχι εγώ, αλλά η χάρη τού Θεού, που ήταν μαζί μου. 11Eίτε, λοιπόν, εγώ είτε εκείνοι έτσι κηρύττουμε, και έτσι πιστέψατε.
3. H Aνάσταση του Xριστού εγγύηση
της ανάστασης των δικαίων
12Aν, όμως, κηρύττεται ότι ο Xριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς, πώς μερικοί ανάμεσά σας λένε, ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών; 13Kαι αν δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών, ούτε και ο Xριστός αναστήθηκε· 14και αν ο Xριστός δεν αναστήθηκε, τότε είναι μάταιο το κήρυγμά μας, αλλά και η πίστη σας είναι μάταιη· 15είμαστε δε και ψευδομάρτυρες του Θεού, επειδή δώσαμε μαρτυρία για τον Θεό, ότι ανέστησε τον Xριστό· τον οποίο δεν ανέστησε, αν, καθ’ υπόθεση, οι νεκροί δεν ανασταίνονται. 16Eπειδή, αν δεν ανασταίνονται οι νεκροί, ούτε ο Xριστός αναστήθηκε. 17Aλλά, αν ο Xριστός δεν αναστήθηκε, η πίστη σας είναι μάταιη· είστε δε ακόμα μέσα στις αμαρτίες σας. 18Eπομένως, και αυτοί που κοιμήθηκαν εν Xριστώ απολέστηκαν. 19Aν μονάχα σ’ αυτή τη ζωή ελπίζουμε στον Xριστό, είμαστε ελεεινότεροι από όλους τούς ανθρώπους.
20Aλλά, τώρα, ο Xριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς· έγινε η απαρχή αυτών που έχουν κοιμηθεί. 21Eπειδή, βέβαια, διαμέσου ανθρώπου ήρθε ο θάνατος, έτσι και διαμέσου ανθρώπου η ανάσταση των νεκρών. 22Eπειδή, όπως όλοι πεθαίνουν λόγω συγγένειας με τον Aδάμ, έτσι και όλοι θα ζωοποιηθούν ερχόμενοι σε συγγένεια με τον Xριστό·
4. H σειρά των γεγονότων
23κάθε ένας, όμως, σύμφωνα με τη δική του τάξη· ο Xριστός είναι η απαρχή, έπειτα όσοι είναι τού Xριστού, στην παρουσία του· 24ύστερα θα είναι το τέλος, όταν παραδώσει τη βασιλεία στον Θεό και Πατέρα· όταν καταργήσει κάθε αρχή και κάθε εξουσία και δύναμη. 25Eπειδή, πρέπει να βασιλεύει, μέχρις ότου βάλει όλους τούς εχθρούς του κάτω από τα πόδια του· 26τελευταίος εχθρός καταργείται ο θάνατος. 27Eπειδή, «όλα τα υπέταξε κάτω από τα πόδια του»· και όταν
πει ότι όλα είναι υποταγμένα, είναι φανερό ότι εξαιρείται αυτός που υπέταξε σ’ αυτόν τα πάντα. 28Kαι όταν τα πάντα υποταχθούν σ’ αυτόν, τότε και ο ίδιος ο Yιός θα υποταχθεί σ’ εκείνον ο οποίος υπέταξε σ’ αυτόν τα πάντα, ώστε να είναι ο Θεός τα πάντα, σε όλα.12
5. Σοβαρά ερωτήματα
σε αρνητές τής Aνάστασης
29Eπειδή, τι θα κάνουν αυτοί που βαπτίζονται υπέρ των νεκρών; Aν πραγματικά οι νεκροί δεν ανασταίνονται, γιατί και βαπτίζονται υπέρ των νεκρών; 30Γιατί και εμείς κινδυνεύουμε κάθε ώρα; 31Kαθημερινά πεθαίνω, μα την καύχησή μου που έχω για σας στον Iησού Xριστό τον Kύριό μας. 32Aν κατά άνθρωπο πολέμησα στην Έφεσο με θηρία, ποιο είναι το όφελος σε μένα, αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται; «Aς φάμε και ας πιούμε· επειδή, αύριο πεθαίνουμε».
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 15: 3-32 (57 μ.Χ.)
Ποιος θα πέθαινε για αυτό που ήξερε ότι ήταν ψέμα;
Σαφώς, οι μαθητές έθεσαν τη σημασία της ανάστασης του Ιησού και τη μαρτυρία τους γι’ αυτήν ως κεντρική θέση στο μήνυμά τους. Ας υποθέσουμε ότι αυτό ήταν πραγματικά ψευδές. Οι μαθητές είχαν κλέψει στην πραγματικότητα το σώμα από τον τάφο, ώστε τα ανταποδεικτικά στοιχεία κατά του μηνύματός τους να μην μπορούσαν να τους εκθέσουν. Μπορεί τότε να ξεγέλασαν με επιτυχία τον κόσμο. Αλλά οι ίδιοι, στην καρδιά και το μυαλό τους, θα γνώριζαν ότι αυτό για το οποίο κήρυτταν, έγραφαν και δημιουργούσαν μεγάλη αναταραχή ήταν ψευδές. Κι όμως, έδωσαν τη ζωή τους (κυριολεκτικά) για αυτή την αποστολή. Γιατί να το έκαναν – ΑΝ γνώριζαν ότι η βάση για αυτήν ήταν ψευδής;
Οι άνθρωποι αφιερώνονται σε σκοπούς επειδή πιστεύουν στον σκοπό για τον οποίο αγωνίζονται. Εναλλακτικά, το κάνουν επειδή περιμένουν κάποιο όφελος από τον σκοπό. Αν οι μαθητές είχαν κλέψει και έκρυψει το σώμα, αυτοί από όλους τους ανθρώπους θα γνώριζαν ότι η ανάσταση ήταν ψευδής. Σκεφτείτε από τα δικά τους λόγια ποιο τίμημα πλήρωσαν οι μαθητές για τη διάδοση του μηνύματός τους. Αναρωτηθείτε αν θα πληρώνατε ένα τόσο προσωπικό τίμημα για έναν σκοπό που γνωρίζατε ότι είναι ψευδής:
Το Προσωπικό Τίμημα που Πλήρωσαν οι Μαθητές
8αν και σε όλα θλιβόμαστε, όμως δεν στενοχωρούμαστε· αν και βρισκόμαστε σε απορία, όμως δεν απελπιζόμαστε·
10σαν λυπούμενοι, αλλά πάντοτε έχουμε χαρά· σαν φτωχοί, όμως πλουτίζουμε πολλούς· σαν να μη έχουμε τίποτε, όμως τα πάντα κατέχουμε.
24από τους Iουδαίους πέντε φορές πήρα 40 παρά μία
μαστιγώσεις· 25τρεις φορές ραβδίστηκα, μία φορά λιθοβολήθηκα, τρεις φορές ναυάγησα, ένα μερόνυχτο έκανα στον βυθό· 26σε οδοιπορίες πολλές φορές, σε κινδύνους ποταμών, σε κινδύνους ληστών, σε κινδύνους από το γένος, σε κινδύνους από τα έθνη, σε κινδύνους στην πόλη, σε κινδύνους στην ερημιά, σε κινδύνους στη θάλασσα, σε κινδύνους από ψευδάδελφους· 27σε κόπο και μόχθο, σε αγρυπνίες πολλές φορές, σε πείνα και δίψα, σε νηστείες πολλές φορές, σε ψύχος και γυμνότητα· 28εκτός από τα εξωτερικά, ο επικείμενος αγώνας καθημερινά, η μέριμνα όλων των εκκλησιών. 29Ποιος ασθενεί, και δεν ασθενώ; Ποιος σκανδαλίζεται, και εγώ δεν φλέγομαι;
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β΄ 4: 8– 6:10; 11:24-29
Το ηρωικό θάρρος των μαθητών – Πρέπει να το πίστεψαν
Όσο περισσότερο σκέφτομαι τον αδιάκοπο ηρωισμό τους κατά τη διάρκεια δεκαετιών βασάνων και διωγμών, τόσο περισσότερο μου είναι αδύνατο να μην πίστεψαν ειλικρινά στο μήνυμά τους. Ούτε ένας μαθητής δεν λύγισε στο πικρό τέλος και δεν «ομολόγησε» για να αποφύγει την εκτέλεση. Κανένας από αυτούς δεν κέρδισε κανένα κοσμικό πλεονέκτημα από τα μήνυμά τους, όπως πλούτο, δύναμη και εύκολη ζωή. Το γεγονός ότι όλοι τους μπόρεσαν τόσο σταθερά και δημόσια να διατηρούν το μήνυμά τους για τόσο καιρό αποδεικνύει ότι το πίστευαν. Το θεωρούσαν αδιάσειστη πεποίθηση. Αλλά αν το πίστευαν, σίγουρα δεν θα μπορούσαν να είχαν κλέψει και να είχαν απορρίψει το σώμα του Ιησού. Ένας διάσημος ποινικολόγος, ο οποίος δίδαξε σε φοιτητές νομικής στο Χάρβαρντ πώς να ερευνούν για αδυναμίες μαρτύρων, είχε να πει τα εξής για τους μαθητές:
«Τα χρονικά του στρατιωτικού πολέμου σπάνια προσφέρουν ένα παράδειγμα τέτοιας ηρωικής σταθερότητας, υπομονής και ακλόνητου θάρρους. Είχαν κάθε πιθανό κίνητρο να επανεξετάσουν προσεκτικά τα θεμέλια της πίστης τους και τα στοιχεία των μεγάλων γεγονότων και αληθειών που υποστήριζαν».
Greenleaf. 1874. Εξέταση της μαρτυρίας των τεσσάρων ευαγγελιστών με βάση τους κανόνες αποδεικτικών στοιχείων που εφαρμόζονται στα δικαστήρια. σελ. 29
… Σε σύγκριση με την ιστορική σιωπή όσων βρίσκονται στην εξουσία
Σχετική με αυτό είναι η σιωπή των αρχών – Εβραίων και Ρωμαίων. Αυτοί οι εχθρικοί μάρτυρες δεν επιχείρησαν ποτέ σοβαρά να πουν την «πραγματική» ιστορία ή να δείξουν πώς οι μαθητές έκαναν λάθος. Όπως δηλώνει ο Δρ. Μοντγκόμερι,
«Αυτό υπογραμμίζει την αξιοπιστία της μαρτυρίας για την ανάσταση του Χριστού, η οποία παρουσιάστηκε ταυτόχρονα στις συναγωγές – παρά την έντονη αντίθεση, ανάμεσα σε εχθρικούς ανακριτές που σίγουρα θα είχαν καταστρέψει την υπόθεση… αν τα γεγονότα ήταν διαφορετικά».
Μοντγκόμερι, 1975. Νομική Σκέψη και Χριστιανική Απολογητική. σελ. 88-89
Δεν έχουμε τον χώρο να εξετάσουμε κάθε πτυχή αυτού του ερωτήματος. Ωστόσο, η ακλόνητη τόλμη των μαθητών και η σιωπή των σύγχρονων εχθρικών αρχών λένε πολλά ότι υπάρχει περίπτωση να έχει αναστηθεί ο Χριστός. Αξίζει να το εξετάσουμε σοβαρά και στοχαστικά. Ένας τρόπος για να το κάνουμε αυτό είναι να το κατανοήσουμε στο βιβλικό του πλαίσιο. Ένα εξαιρετικό σημείο για να ξεκινήσουμε είναι τα Σημεία του Αβραάμ καθώς και του Μωυσή . Αν και έζησαν πάνω από χίλια χρόνια πριν από τον Ιησού, προείπαν προφητικά τον θάνατο και την ανάστασή του. Ο Ησαΐας προφήτευσε επίσης την ανάσταση 750 χρόνια πριν συμβεί.