Ο Αβραάμ έζησε πριν από 4000 χρόνια, ταξιδεύοντας στο σύγχρονο Ισραήλ . Ο Θεός του υποσχέθηκε έναν γιο που θα γινόταν ένα «μεγάλο έθνος». Αλλά έπρεπε να πιστέψει και μετά να περιμένει μέχρι να γίνει πολύ μεγάλος για να δει τον γιο του να γεννιέται. Οι Εβραίοι και οι Άραβες σήμερα προέρχονται από τον Αβραάμ, επομένως γνωρίζουμε ότι η υπόσχεση έγινε πραγματικότητα και ότι είναι ένα σημαντικό πρόσωπο στην ιστορία ως ο πατέρας μεγάλων εθνών.
Η Δοκιμασία: Το Δέσιμο του Ισαάκ
Ο Αβραάμ ήταν τώρα πολύ χαρούμενος που έβλεπε τον γιο του τον Ισαάκ να μεγαλώνει και να γίνεται άντρας. Αλλά τότε ο Θεός δοκίμασε τον Αβραάμ με ένα δύσκολο έργο. Ο Θεός είπε:
‘Kαι είπε: Πάρε τώρα τον γιο σου τον μονογενή, που αγάπησες, τον Iσαάκ, και πήγαινε στον τόπο Mοριά, και πρόσφερέ τον εκεί σε ολοκαύτωμα επάνω σε ένα από τα βουνά, που θα σου πω.’
ΓΕΝΕΣΙΣ 22:2
Αυτό είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς! Γιατί να ζητήσει ο Θεός από τον Αβραάμ να το κάνει αυτό; Αλλά ο Αβραάμ, που είχε μάθει να εμπιστεύεται τον Θεό – ακόμα και όταν δεν καταλάβαινε
‘Kαι καθώς ο Aβραάμ σηκώθηκε ενωρίς το πρωί, σαμάρωσε το γαϊδούρι του, και πήρε μαζί του δύο από τους δούλους του, και τον Iσαάκ τον γιο του· και καθώς έσχισε ξύλα για την ολοκαύτωση, σηκώθηκε, και πήγε στον τόπο που του είπε ο Θεός. ‘
ΓΕΝΕΣΙΣ 22:3
Μετά από τρεις μέρες ταξιδιού έφτασαν στο βουνό. Τότε
‘Kαι όταν έφτασαν στον τόπο, που του είχε πει ο Θεός, ο Aβραάμ οικοδόμησε εκεί το θυσιαστήριο, και τακτοποίησε τα ξύλα, και αφού έδεσε τον Iσαάκ τον γιο του, τον έβαλε επάνω στο θυσιαστήριο, επάνω στα ξύλα· και απλώνοντας ο Aβραάμ το χέρι του, πήρε τη μάχαιρα για να σφάξει τον γιο του.’
ΓΕΝΕΣΙΣ 22:9-10
Ο Αβραάμ ήταν έτοιμος να υπακούσει στον Θεό. Τότε ακριβώς συνέβη κάτι αξιοσημείωτο.
‘Kαι ο άγγελος του Kυρίου τού φώναξε από τον ουρανό, και είπε: Aβραάμ, Aβραάμ. Kαι εκείνος είπε: Eδώ είμαι. Kαι είπε: Mη επιβάλεις το χέρι σου επάνω στο παιδάκι, και μη του κάνεις τίποτε· επειδή, τώρα γνώρισα ότι εσύ φοβάσαι τον Θεό, δεδομένου ότι δεν λυπήθηκες τον γιο σου τον μονογενή για μένα. Kαι υψώνοντας ο Aβραάμ τα μάτια του, είδε· και νάσου, πίσω του ήταν ένα κριάρι, που κρατιόταν από τα κέρατά του σε ένα πυκνόκλαδο φυτό· και αφού ήρθε ο Aβραάμ, πήρε το κριάρι, και το πρόσφερε σε ολοκαύτωμα, αντί του δικού του γιου.’
ΓΕΝΕΣΙΣ 22:11-13
Την τελευταία στιγμή ο Ισαάκ σώθηκε από τον θάνατο και ο Αβραάμ είδε ένα αρσενικό πρόβατο και το θυσίασε αντ’ αυτού. Ο Θεός είχε προμηθεύσει ένα κριάρι και το κριάρι πήρε τη θέση του Ισαάκ.
Τώρα ας θέσουμε μια ερώτηση. Σε αυτό το σημείο της ιστορίας, το κριάρι είναι νεκρό ή ζωντανό;
Γιατί ρωτάω; Επειδή ο Αβραάμ θα δώσει τώρα ένα όνομα στο μέρος, αλλά πολλοί δεν αντιλαμβάνονται τη σημασία του. Η ιστορία συνεχίζεται…
‘Kαι ο Aβραάμ αποκάλεσε το όνομα εκείνου του τόπου Iεοβά-ιρέ·19 όπως λέγεται και σήμερα: Στο βουνό αυτό θα εμφανιστεί ο Kύριος.’
ΓΕΝΕΣΙΣ 22:14
Μια άλλη ερώτηση: Είναι το όνομα που έδωσε ο Αβραάμ σε εκείνο το μέρος (« Ο Κύριος θα Προμηθεύσει ») στο παρελθόν ;
Κοιτάζοντας το μέλλον, όχι το παρελθόν
Είναι σαφώς σε μέλλοντα χρόνο. Πολλοί άνθρωποι υποθέτουν ότι ο Αβραάμ, όταν ονόμαζε αυτό το μέρος, σκεφτόταν το κριάρι. Ο Θεός το είχε προμηθεύσει πιάνοντας το κριάρι στο πυκνό δάσος. Τότε ο Αβραάμ θυσίασε στη θέση του Ισαάκ του. Αλλά όταν ο Αβραάμ έδωσε το όνομα, το κριάρι ήταν ήδη νεκρό και θυσιάστηκε. Αν ο Αβραάμ σκεφτόταν αυτό το κριάρι – ήδη νεκρό και θυσιασμένο – θα το είχε ονομάσει « Ο Κύριος προμήθευσε ». Θα το είχε ονομάσει σε παρατατικό χρόνο. Και το τελευταίο σχόλιο θα ήταν «Και ακόμη και τώρα λένε «Στο βουνό του Κυρίου προμηθεύτηκε »». Αλλά το όνομα κοιτάζει στο μέλλον, όχι στο παρελθόν. Ο Αβραάμ δεν σκέφτεται το ήδη νεκρό κριάρι. Το ονομάζει για κάτι άλλο – στο μέλλον. Αλλά τι;
Πού είναι αυτό το μέρος;
Θυμηθείτε πού έλαβε χώρα αυτή η θυσία, όπως αναφέρεται στην αρχή της ιστορίας:
‘Kαι είπε: Πάρε τώρα τον γιο σου τον μονογενή, που αγάπησες, τον Iσαάκ, και πήγαινε στον τόπο Mοριά, και πρόσφερέ τον εκεί σε ολοκαύτωμα επάνω σε ένα από τα βουνά, που θα σου πω.’
ΓΕΝΕΣΙΣ 22:2
Αυτό συνέβη στη «Μοριά». Πού βρίσκεται αυτό; Ήταν έρημος την εποχή του Αβραάμ (2000 π.Χ.), με μόνο μερικούς θάμνους, ένα άγριο κριάρι και τον Αβραάμ και τον Ισαάκ σε εκείνο το βουνό. Αλλά χίλια χρόνια αργότερα (1000 π.Χ.) ο βασιλιάς Δαβίδ έχτισε την πόλη της Ιερουσαλήμ εκεί , και ο γιος του Σολομών έχτισε εκεί τον πρώτο εβραϊκό ναό. Διαβάζουμε αργότερα στη Βίβλο ότι:
‘KAI o Σoλoμώντας άρχισε να oικoδoμεί τoν oίκo τoύ Kυρίoυ στην Iερoυσαλήμ, στo βoυνό Moριά, όπoυ o Kύριoς είχε φανεί στoν Δαβίδ, τoν πατέρα τoυ, στoν τόπo τον οποίο o Δαβίδ είχε ετoιμάσει στo αλώνι τoύ Oρνάν τoύ Iεβoυσαίoυ. ‘
Β΄ ΧΡΟΝΙΚΩΝ (Ή ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ Β΄) 3:1
Το όρος Μοριά έγινε η Ιερουσαλήμ, η εβραϊκή πόλη με τον εβραϊκό ναό. Σήμερα είναι ένας ιερός τόπος για τον εβραϊκό λαό και η Ιερουσαλήμ είναι η πρωτεύουσα του Ισραήλ.
Η θυσία του Αβραάμ και του Ιησού
Ας σκεφτούμε λίγο τους τίτλους του Ιησού. Ο πιο γνωστός τίτλος του Ιησού είναι «Χριστός» . Είχε όμως και άλλους τίτλους, όπως:
‘Kατά την επόμενη ημέρα, ο Iωάννης βλέπει τον Iησού να έρχεται προς αυτόν, και λέει: Nα, ο Aμνός τού Θεού, ο οποίος σηκώνει την αμαρτία τού κόσμου. ‘
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 1:29
Ο Ιησούς ονομαζόταν επίσης « Το Αρνί του Θεού ». Σκεφτείτε το τέλος της ζωής του Ιησού. Πού συνελήφθη και σταυρώθηκε; Ήταν στην Ιερουσαλήμ (που είναι το ίδιο με το «Όρος Μοριά»). Η Βίβλος δηλώνει πολύ ξεκάθαρα ότι:
‘Kαι μαθαίνοντας ότι είναι από την επικράτεια του Hρώδη, τον έστειλε στον Hρώδη, που και αυτός ήταν στα Iεροσόλυμα κατά τις ημέρες αυτές. ‘
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 23:7
Η σύλληψη, η δίκη και ο θάνατος του Ιησού έγιναν στην Ιερουσαλήμ (= Όρος Μοριά). Το χρονοδιάγραμμα δείχνει τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στο Όρος Μοριά.
Επιστροφή στον Αβραάμ. Γιατί ονόμασε αυτό το μέρος σε μέλλοντα χρόνο «Ο Κύριος θα προνοήσει» ; Ο Ισαάκ είχε σωθεί την τελευταία στιγμή όταν ο Αβραάμ θυσίασε ένα αρνί στη θέση του. Δύο χιλιάδες χρόνια αργότερα, ο Ιησούς, το «Αρνί του Θεού», θυσιάζεται στην ίδια τοποθεσία . Το έκανε αυτό για να μπορέσουμε να ζήσουμε κι εμείς.
Ένα Θεϊκό Σχέδιο
Είναι σαν ένας Νους να έχει συνδέσει αυτά τα δύο γεγονότα που χωρίζονται από 2000 χρόνια ιστορίας. Αυτό που κάνει τη σύνδεση μοναδική είναι ότι το πρώτο γεγονός υποδεικνύει το μεταγενέστερο γεγονός δημιουργώντας το όνομα σε μέλλοντα χρόνο. Αλλά πώς θα ήξερε ο Αβραάμ τι θα συνέβαινε στο μέλλον; Κανένας άνθρωπος δεν γνωρίζει το μέλλον, ειδικά τόσο μακριά στο μέλλον. Μόνο ο Θεός μπορεί να γνωρίζει το μέλλον. Η πρόβλεψη του μέλλοντος και η πραγματοποίηση αυτών των γεγονότων στον ίδιο τόπο αποτελεί απόδειξη ότι αυτό δεν είναι ανθρώπινο σχέδιο. Αντίθετα, είναι ένα σχέδιο από τον Θεό. Θέλει να το σκεφτούμε ως εξής:
Καλά Νέα για όλα τα έθνη
Αυτή η αφήγηση έχει επίσης μια υπόσχεση για εσάς. Στο τέλος αυτής της αφήγησης, ο Θεός υπόσχεται στον Αβραάμ ότι:
‘και διαμέσου τού σπέρματός σου θα ευλογηθούν όλα τα έθνη τής γης, επειδή υπάκουσες στη φωνή μου.’
ΓΕΝΕΣΙΣ 22:18
Αν ανήκετε σε ένα από τα «έθνη της γης», τότε αυτή είναι μια υπόσχεση προς εσάς. Αφορά μια «ευλογία» από τον Θεό.
Τι είναι, λοιπόν, αυτή η «ευλογία»; Πώς την αποκτάτε; Σκεφτείτε την ιστορία. Όπως ακριβώς το κριάρι έσωσε τον Ισαάκ από τον θάνατο, έτσι και ο Ιησούς, το Αρνί του Θεού, με τη θυσία Του στο ίδιο μέρος, μας σώζει από τη δύναμη του θανάτου . Αν αυτό είναι αλήθεια, σίγουρα θα ήταν καλά νέα.
Η θυσία του Αβραάμ στο Όρος Μοριά είναι ένα σημαντικό γεγονός στην αρχαία ιστορία. Εκατομμύρια άνθρωποι τη θυμούνται και τη γιορτάζουν σε όλο τον κόσμο σήμερα, ειδικά στις ισλαμικές παραδόσεις. Αλλά είναι επίσης μια ζωντανή ιστορία ζωής για εσάς 4000 χρόνια αργότερα. Το θέμα της συνεχίζεται με τον Μωυσή .