Η Βίβλος είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Ισχυρίζεται ότι την ενέπνευσε ο Θεός και επίσης καταγράφει με ακρίβεια την ιστορία. Αμφιβάλλω για την ιστορική ακρίβεια των πρώτων κεφαλαίων του πρώτου βιβλίου της Βίβλου – της Γένεσης. Αυτή ήταν η αφήγηση του Αδάμ και της Εύας , του παραδείσου, του απαγορευμένου καρπού, ενός πειραστή , ακολουθούμενη από την αφήγηση του Νώε που επέζησε από έναν παγκόσμιο κατακλυσμό . Εγώ, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα, πίστευα ότι αυτές οι ιστορίες ήταν πραγματικά ποιητικές μεταφορές.
Καθώς έκανα έρευνα για αυτό το ερώτημα, έκανα μερικές συναρπαστικές ανακαλύψεις που με έκαναν να αναθεωρήσω τις πεποιθήσεις μου. Μια ανακάλυψη ήταν ενσωματωμένη στην κινεζική γραφή. Για να το καταλάβετε αυτό, πρέπει να γνωρίζετε κάποια στοιχεία για τους Κινέζους.
Κινέζικη Γραφή
Η γραπτή κινεζική γλώσσα προέκυψε από την αρχή του κινεζικού πολιτισμού, περίπου 4200 χρόνια πριν, περίπου 700 χρόνια πριν ο Μωυσής γράψει το βιβλίο της Γένεσης (1500 π.Χ.). Όλοι αναγνωρίζουμε την κινεζική καλλιγραφία όταν τη βλέπουμε. Αυτό που πολλοί από εμάς δεν γνωρίζουμε είναι ότι τα ιδεογράμματα ή οι κινεζικές «λέξεις» κατασκευάζονται από απλούστερες εικόνες που ονομάζονται ριζικά . Είναι παρόμοιο με το πώς τα αγγλικά παίρνουν απλές λέξεις (όπως «φωτιά» και «φορτηγό») και τις συνδυάζει σε σύνθετες λέξεις («firetruck»). Η κινεζική καλλιγραφία έχει αλλάξει ελάχιστα τα τελευταία χιλιάδες χρόνια. Το γνωρίζουμε αυτό από γραφές που βρέθηκαν σε αρχαία κεραμικά και οστέινα αντικείμενα. Μόνο τον 20ό αιώνα με την κυριαρχία του κινεζικού κομμουνιστικού κόμματος απλοποιήθηκε η γραφή.
«Πρώτα» για τους Κινέζους
Για παράδειγμα, σκεφτείτε το κινέζικο ιδεόγραμμα για την αφηρημένη λέξη «πρώτα». Η εικόνα το δείχνει.
Το «πρώτο» είναι μια σύνθεση απλούστερων ριζών, όπως φαίνεται. Μπορείτε να δείτε πώς αυτές οι ρίζες βρίσκονται όλες συνδυασμένες στο «πρώτο». Η εικόνα δείχνει επίσης τη σημασία καθεμιάς από τις ρίζες. Αυτό σημαίνει ότι πριν από περίπου 4200 χρόνια, όταν οι πρώτοι Κινέζοι γραφείς διαμόρφωναν την κινεζική γραφή, ένωσαν τις ρίζες με την έννοια του «ζωντανός» + «σκόνη» + «άνθρωπος» => «πρώτος».
Αλλά γιατί; Ποια φυσική σύνδεση υπάρχει μεταξύ του «χώματος» και του «πρώτου»; Δεν υπάρχει καμία. Αλλά προσέξτε τη δημιουργία του πρώτου ανθρώπου στη Γένεση.
Kαι ο Kύριος ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο από χώμα τής γης· και εμφύσησε στα ρουθούνια του πνοή ζωής, και έγινε ο άνθρωπος σε ψυχή που ζει.
ΓΕΝΕΣΙΣ 2:7
Ο Θεός έφτιαξε τον «πρώτο» άνθρωπο (Αδάμ) στη ζωή από το χώμα. Αλλά από πού έβγαλαν οι αρχαίοι Κινέζοι αυτή τη σχέση 700 χρόνια πριν ο Μωυσής γράψει τη Γένεση;
Μιλήστε και δημιουργήστε για Κινέζους
Σκεφτείτε το εξής:
Οι ρίζες για τη λέξη «σκόνη» + «ανάσα στόματος» + «ζωντανό» συνδυάζονται για να σχηματίσουν το ιδεόγραμμα «ομιλώ». Αλλά στη συνέχεια, το ίδιο το «ομιλώ» συνδυάζεται με το «περπατώ» για να σχηματίσει τη λέξη «δημιουργώ».
Αλλά ποια είναι η φυσική σύνδεση μεταξύ «σκόνης», «πνοής στόματος», «ζωντανού», «περπατήματος» και «δημιουργίας» που θα έκανε τους αρχαίους Κινέζους να δημιουργήσουν αυτή τη σχέση; Αλλά αυτό έχει επίσης μια εντυπωσιακή ομοιότητα με τη Γένεση 2:17 παραπάνω.
Ο Κινέζος Διάβολος και Πειρασμός
Αυτή η ομοιότητα συνεχίζεται. Παρατηρήστε πώς ο όρος «διάβολος» σχηματίζεται από τον «άνθρωπο που κινείται κρυφά στον κήπο». Ποια είναι η φυσική σχέση μεταξύ κήπων και διαβόλων; Δεν έχουν καμία απολύτως σχέση.
Ωστόσο, οι αρχαίοι Κινέζοι στη συνέχεια βασίστηκαν σε αυτό συνδυάζοντας τη λέξη «διάβολος» με «δύο δέντρα» για τον όρο «πειραστής»!
Έτσι, ο «διάβολος» υπό το πρόσχημα των «δύο δέντρων» είναι ο «πειραστής». Αν ήθελα να κάνω μια φυσική σύνδεση με τον πειρασμό, ίσως έδειχνα μια σέξι γυναίκα σε ένα μπαρ ή κάτι άλλο δελεαστικό. Αλλά γιατί δύο δέντρα; Τι σχέση έχουν οι «κήποι» και τα «δέντρα» με τους «διαβόλους» και τους «πειραστές»; Συγκρίνετε τώρα με την αφήγηση της Γένεσης:
Kαι ο Kύριος ο Θεός φύτεψε έναν παράδεισο στην Eδέμ προς τα Aνατολικά, και έβαλε εκεί τον άνθρωπο, που έπλασε. Kαι ο Kύριος ο Θεός έκανε να βλαστήσει από τη γη κάθε δέντρο ωραίο στην όραση, και καλό στη γεύση· και το δέντρο1 τής ζωής στο μέσον τού παραδείσου, και το δέντρο1 τής γνώσης τού καλού και του κακού.
ΓΕΝΕΣΙΣ 2:8-9
TO φίδι, μάλιστα, ήταν το φρονιμότερο από όλα τα ζώα τού χωραφιού, που έκανε ο Kύριος ο Θεός· και το φίδι είπε στη γυναίκα: Στ’ αλήθεια, είπε ο Θεός: Nα μη φάτε από κάθε δέντρο τού παραδείσου;
ΓΕΝΕΣΙΣ 3:1
Η αφήγηση της Γένεσης δείχνει μια σχέση μεταξύ των λέξεων «επιθυμώ», «δύο δέντρα» και «γυναίκα».
Kαι η γυναίκα είδε ότι το δέντρο ήταν καλό για τροφή, και ότι ήταν αρεστό στα μάτια, και το δέντρο ήταν επιθυμητό στο να δίνει γνώση· και παίρνοντας από τον καρπό του, έφαγε· και έδωσε και στον άνδρα της μαζί της, και αυτός έφαγε.
ΓΕΝΕΣΙΣ 3:6
Το Μεγάλο Σκάφος
Σκεφτείτε μια άλλη αξιοσημείωτη παραλληλία. Η εικόνα δείχνει το κινέζικο ιδεόγραμμα για το «μεγάλο σκάφος» και τους ριζοσπάστες που το κατασκευάζουν:
Είναι «οκτώ» «άτομα» σε ένα «πλοίο». Αν επρόκειτο να αναπαραστήσω ένα μεγάλο πλοίο, γιατί να μην έχω 3000 άτομα σε ένα πλοίο; Γιατί οκτώ; Ενδιαφέρον, στην αφήγηση της Γένεσης για τον κατακλυσμό υπάρχουν οκτώ άτομα στην Κιβωτό του Νώε (ο Νώε, οι τρεις γιοι του και οι τέσσερις γυναίκες τους).
Η Γένεση ως Ιστορία
Οι παραλληλισμοί μεταξύ της πρώιμης Γένεσης και της κινεζικής γραφής είναι αξιοσημείωτοι. Κάποιος θα μπορούσε ακόμη και να σκεφτεί ότι οι Κινέζοι διάβασαν τη Γένεση και δανείστηκαν από αυτήν, αλλά η προέλευση της γλώσσας τους είναι 700 χρόνια πριν από τον Μωυσή. Είναι σύμπτωση; Αλλά γιατί τόσες πολλές «συμπτώσεις»; Γιατί δεν υπάρχουν τέτοιοι παραλληλισμοί με τους Κινέζους για τις μεταγενέστερες ιστορίες της Γένεσης για τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ;
Ας υποθέσουμε όμως ότι η Γένεση κατέγραψε πραγματικά ιστορικά γεγονότα. Στη συνέχεια, οι Κινέζοι – ως φυλή και γλωσσική ομάδα – προέρχονται από τη Βαβέλ (Γένεση 11) όπως όλες οι άλλες αρχαίες γλωσσικές/φυλετικές ομάδες . Η αφήγηση της Βαβέλ αναφέρει πώς ο Θεός μπερδεύει τις γλώσσες των παιδιών του Νώε, ώστε να μην μπορούν να καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη μετανάστευσή τους από τη Μεσοποταμία και περιόρισε τους γάμους εντός της γλώσσας τους. Οι Κινέζοι ήταν ένας από αυτούς τους λαούς που διασκορπίστηκαν από τη Βαβέλ. Εκείνη την εποχή, οι αφηγήσεις της Γένεσης για τη Δημιουργία/Κατακλυσμό ήταν η πρόσφατη ιστορία τους. Έτσι, όταν ανέπτυξαν τη γραφή για αφηρημένες έννοιες όπως «επιθυμώ», «πειρασμός» κ.λπ., πήραν από αφηγήσεις που γνώριζαν καλά από την ιστορία τους. Ομοίως, για την ανάπτυξη ουσιαστικών – όπως «μεγάλο πλοίο» – έπαιρναν από τις εξαιρετικές αφηγήσεις που θυμόντουσαν.
Έτσι, ενσωμάτωσαν στη γλώσσα τους από την αρχή του πολιτισμού τους μια ανάμνηση της Δημιουργίας και του Κατακλυσμού. Καθώς περνούσαν οι αιώνες, ξέχασαν τον αρχικό λόγο, όπως συμβαίνει τόσο συχνά. Αν αυτό ισχύει, τότε η αφήγηση της Γένεσης κατέγραψε πραγματικά ιστορικά γεγονότα, όχι απλώς ποιητικές μεταφορές.
Θυσίες στα κινεζικά σύνορα
Οι Κινέζοι είχαν επίσης μια από τις μακροβιότερες τελετουργικές παραδόσεις στη γη. Από την αρχή του κινεζικού πολιτισμού (περίπου το 2200 π.Χ.), ο Κινέζος αυτοκράτορας κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο θυσίαζε πάντα έναν ταύρο στον Σανγκ-Ντι («Αυτοκράτορα στον Ουρανό», δηλαδή Θεό). Αυτή η τελετή συνεχίστηκε σε όλες τις κινεζικές δυναστείες. Στην πραγματικότητα, σταμάτησε μόνο το 1911, όταν ο στρατηγός Σουν Γιατ-σεν ανέτρεψε τη δυναστεία Τσινγκ. Διεξήγαγαν αυτή τη θυσία ταύρου ετησίως στον «Ναό του Ουρανού», που τώρα αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο στο Πεκίνο. Έτσι, για πάνω από 4000 χρόνια, ένας ταύρος θυσιαζόταν κάθε χρόνο από τον Κινέζο αυτοκράτορα στον Ουράνιο Αυτοκράτορα.
Γιατί;
Πριν από πολύ καιρό, ο Κομφούκιος (551-479 π.Χ.) έθεσε αυτό ακριβώς το ερώτημα. Έγραψε:
«Αυτός που καταλαβαίνει τις τελετές των θυσιών στον Ουρανό και τη Γη… θα έβρισκε την διακυβέρνηση ενός βασιλείου τόσο εύκολη όσο το να κοιτάξει στην παλάμη του!»
Αυτό που είπε ο Κομφούκιος ήταν ότι όποιος μπορούσε να ξεκλειδώσει το μυστήριο της θυσίας θα ήταν αρκετά σοφός για να κυβερνήσει το βασίλειο. Έτσι, μεταξύ του 2200 π.Χ., όταν ξεκίνησε η Θυσία των Συνόρων, και της εποχής του Κομφούκιου (500 π.Χ.), οι Κινέζοι έχασαν ή ξέχασαν τον αρχικό λόγο για τη θυσία. Ωστόσο, συνέχισαν την ετήσια θυσία για άλλα 2400 χρόνια, μέχρι το 1911 μ.Χ.
Ίσως, αν δεν είχε χαθεί το νόημα της καλλιγραφίας τους, ο Κομφούκιος θα μπορούσε να είχε βρει μια απάντηση στο ερώτημά του. Σκεφτείτε τους ριζοσπάστες που χρησιμοποιούνται για να κατασκευάσουν τη λέξη «δίκαιος».
Η δικαιοσύνη είναι σύνθετη από τη λέξη «πρόβατο» πάνω από τη λέξη «εγώ». Και η λέξη «εγώ» είναι σύνθετη από τη λέξη «χέρι» και τη λέξη «λόγχη» ή «μαχαίρι». Δίνει την ιδέα ότι το χέρι μου θα σκοτώσει το αρνί και θα οδηγήσει σε δικαιοσύνη . Η θυσία ή ο θάνατος του αρνιού στη θέση μου μου δίνει δικαιοσύνη.
Αρχαίες Θυσίες στη Βίβλο
Η Βίβλος καταγράφει πολλές θυσίες ζώων πολύ πριν ο Μωυσής ξεκινήσει το εβραϊκό σύστημα θυσιών. Για παράδειγμα, ο Άβελ (ο γιος του Αδάμ) και ο Νώε προσφέρουν θυσίες (Γένεση 4:4 & 8:20). Φαίνεται ότι οι πρώτοι λαοί καταλάβαιναν ότι οι θυσίες ζώων συμβόλιζαν έναν υποκατάστατο θάνατο που ήταν απαραίτητος για τη δικαιοσύνη. Ένας από τους τίτλους του Ιησού ήταν «αρνί του Θεού» (Ιωάννης 1:29). Ο θάνατός του ήταν η πραγματική θυσία που δίνει δικαιοσύνη . Όλες οι θυσίες ζώων – συμπεριλαμβανομένων των αρχαίων κινεζικών θυσιών στα σύνορα – ήταν μόνο μια απεικόνιση της θυσίας του. Αυτό υποδείκνυε η θυσία του Ισαάκ από τον Αβραάμ , καθώς και η θυσία του Μωυσή για το Πάσχα . Οι αρχαίοι Κινέζοι φαινόταν να έχουν ξεκινήσει με αυτή την κατανόηση πολύ πριν ζήσουν ο Αβραάμ ή ο Μωυσής. Αλλά την είχαν ξεχάσει μέχρι την εποχή του Κομφούκιου.
Η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύφθηκε
Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι καταλάβαιναν τη θυσία και τον θάνατο του Ιησού για τη δικαιοσύνη από την αυγή της ιστορίας. Μια ανάμνηση αυτής της αρχαίας κατανόησης διατηρείται ακόμη και στον ζωδιακό κύκλο . Η ζωή, ο θάνατος και η ανάσταση του Ιησού προήλθαν από τον σχεδιασμό του Θεού.
Αυτό αντιβαίνει στα ένστικτά μας. Πιστεύουμε ότι η δικαιοσύνη βασίζεται είτε στο έλεος του Θεού είτε στην αξία μας. Με άλλα λόγια, πολλοί πιστεύουν ότι δεν απαιτείται κάποια πληρωμή για την αμαρτία, αφού ο Θεός είναι αποκλειστικά ελεήμων και όχι Άγιος. Άλλοι πιστεύουν ότι απαιτείται κάποια πληρωμή, αλλά ότι μπορούμε να κάνουμε την πληρωμή με τα καλά πράγματα που κάνουμε. Έτσι προσπαθούμε να είμαστε καλοί ή θρησκευόμενοι και ελπίζουμε ότι όλα θα πάνε καλά. Το Ευαγγέλιο έρχεται σε αντίθεση με αυτή τη σκέψη:
Tώρα, όμως, χωρίς τον νόμο, φανερώθηκε η δικαιοσύνη τού Θεού, έχοντας τη μαρτυρία τού νόμου και των προφητών· 22δικαιοσύνη, όμως, του Θεού, διαμέσου τής πίστης στον Iησού Xριστό, προς όλους και επάνω σε όλους εκείνους που πιστεύουν· επειδή, δεν υπάρχει διαφορά·
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3:21-22
Ίσως οι αρχαίοι γνώριζαν κάτι που κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε.
Βιβλιογραφία
- Η Ανακάλυψη της Γένεσης . CH Kang & Ethel Nelson. 1979
- Η Γένεση και το Μυστήριο που ο Κομφούκιος δεν μπορούσε να λύσει . Ethel Nelson & Richard Broadberry. 1994